May 15th marks the 73rd anniversary of the Nakba, when Israel and Zionist militias violently forced the majority of the Palestinian people out of their homes and turned them into refugees, depriving them of their basic rights and the possibility to return to their home.

The Nakba never stopped, and for the past 73 years Israel continues to expel more and more Palestinians from their homes and land. The ongoing ethnic cleansing of East Jerusalem, including through the imminent displacement of Palestinians from Sheikh Jarrah, has occurred in a context of an escalation of Israeli atrocities in Jerusalem and across Palestine. Thousands of Palestinians have been injured and 150 killed, including 40 children, in the past weeks.

Over the last days popular protests of Palestinians across the entire territory under Israeli apartheid – the occupied West Bank including East Jerusalem and the Gaza Strip as well as within Israel – have grown in size. They have been met with brutal repression by Israeli security forces.

The reaction of Europe to the plight of the Palestinian people is the same cynical reaction that it offers to migrants and refugees: it considers the oppressed as the enemy, the criminal. Palestinians and migrants alike are seen as a threat, and are expected to disappear in silence, not to challenge the system that requires their oppression.

European governments and institutions are not only silent in front of Israeli apartheid, they are actively condoning, supporting and profiting from it, while at the same time enforcing their own systems of segregation against and confinement of migrants and refugees within its own borders.

European governments and transnationals implement and profit from the policies of war and economic exploitation that continue to displace people every day – whether in Palestine or across the world.

Europe’s drive to militarization, and the militarization of its borders in particular, not only diverts public money from social policies, it directly funds Israel’s arms industry through purchases/leasing and funding for research and development of new security technologies. 

The use of military drones made by Israeli corporations Elbit Systems and Israeli Aerospace Industries against migrants at Europe’s borders is paradigmatic of European complicity in Israel’s decades-old regime of military occupation, settler-colonialism and apartheid and its own crimes, and of European acquisition of Israeli model.

Since 2018 Frontex and EMSA have contracted Elbit and IAI military drones. Elbit Systems develops its drones together with the Israeli military and promotes its technology as field tested – on Palestinians. It provides 85% of the drones used by Israel in its repeated military assaults and continued inhumane siege and attacks on Gaza.

In 2020 Greece announced it will lease Heron drones from IAI to expand its border security capacity. Later in the year, Frontex announced it awarded a €50 million contract to Airbus (with IAI as subcontractor) and Elbit for providing drone surveillance flights in the Mediterranean in the next two years. With these contracts Frontex takes new steps in its border security work, the expansion of its role in EU migration and border policies and in acquiring its own equipment instead of relying on that of EU member states. For refugees trying to cross the Mediterannean this can have more devastating consequences, especially in light of recent publications about Frontex’ complicity in illegal pushbacks from Greece to Turkey and pull-backs to Libya.

Today we need to stand together.

As groups representing Palestine solidarity, migrant and anti-militarization groups we hand over to the EU institutions the demand by over 7000 citizens that EU border agencies Frontex and EMSA stop contracting Israeli military corporations and stop killer drones against migrants.

Defund Frontex to end the EU’s criminal anti-migration policy. End military ties with Israel now.

Please help us to strengthen our common struggle for freedom, justice and equality and a World without Walls: 

• Send a public message to the EU that you endorse the demands of the petition.
• Contact your MEP to let them know you support the petition and want them to put pressure at EU level. 
• Talk with the group or organization you are part of, endorse our Statement of Unity and become part of our struggle for Palestinian rights, against militarization and against the EU’s anti-migration policies

World without Walls – Europe

Members of the World without Walls Network – Europe

1. European Coordination of Committee for Palestine (ECCP), Europe

2. Stop Wapenhandel, Netherlands

3. Comitato Nomuos/Nosigonella – Catania, Italy

4. BDS Berlin, Germany

5. Mugak Zabalduz Karabana, Donostia, Basque Country, Spanish State

6. Solidaridad Para El Desarrollo Y La Paz, Spanish State

7. Comité De Solidariedade Com A Palestina, Portugal

8. Ongi Etorri Errefuxiatuak, Spanish State

9. Caravana Abriendo Fronteras, Spanish State

10. Shadow World Investigations, UK

11. Stop The War On Migrants, Netherlands

12. Josoor, Austria

13. New Weapons Research Group, Italy

14. Centre Delàs D’estudis Per La Pau, Catalunya, Spanish State

15. Comitato Bds Campania, Italy

16. Bds Italy, Italy

17. Movimento Pelos Direitos Do Povo Palestino E Pela Paz No Médio Oriente (MPPM), Portugal

18. Legal Center Lesvos, Greece

19. Stop Maren Mortum, Spanish State

20. BDS France, France

21. Jewish Voice For A Just Peace In The Middle East, Germany

22. BDS Greece, Greece

Ελληνικά

On Friday 23 April 2021, in a trial that lasted less than four hours, the Mytiline Court convicted a young man from Syria, K.S., of illegal entry (art. 83 g.l. 3686/2005) and facilitating illegal entry (art. 30 par. 1 and 3 g.l. 4251/2014). Despite arguments made by Legal Centre Lesvos lawyers regarding numerous procedural irregularities, the lack of convincing evidence against him, and demonstrable mitigating circumstances, K.S. was sentenced to a total of 52 years in prison and a fine of €242,000. K.S. could be eligible for early release after 7 years; but this would nonetheless mean that K.S. will be incarcerated for the remainder of his three young sons’ childhood.

This disproportionate and scandalous sentence follows state violence inflicted upon K.S. and his family in Syria, Turkey and now Greece. After being shot in Syria and fleeing with his family, K.S. fled to Turkey. There, he was imprisoned and tortured, after resisting the draft to join Turkish military operations in Libya. In Greece, he has been subject to numerous violations of international law, and has already spent over a year in Korydallos prison, the country’s largest penitentiary. By the time of his trial, he had not seen his wife or three children for fourteen months.

In early March 2020, K.S., his wife, and their three young children fled Turkey to seek international protection in Greece. Upon their arrival to the island of Chios, however, K.S. was arrested and accused of having driven the dinghy upon which he and his family had arrived. This formed the basis for the aforementioned criminal charges brought against him.   

Moreover, K.S. and his family were initially denied access to asylum procedures, in light of the Greek government’s illegal suspension of the right to seek asylum on 1 March 2020. This occurred among increased violence towards migrants and the instrumentalisation of people, like K.S. and his family, as bargaining chips that serve the geopolitical interests of Greece, the EU, and Turkey, as testified to in the trial by a witness from Aegean Migrant Solidarity – Christian Peacemaker Teams.

There were numerous inconsistencies in the criminal procedure that lead to K.S.’s unjust conviction. During both the preliminary hearing and the main interrogation, a Farsi interpreter was provided to K.S., who speaks only Arabic. Despite objections made by K.S.’s lawyers, the Court nonetheless decided to take these supposed testimonies of K.S. into consideration. In addition, there were two different lists of the persons who had been on the dinghy upon which K.S. and his family arrived. The initial list used to charge K.S. was provided by the Hellenic Coast Guard (HCG). However, a different list, of unknown provenance, that contained different names and a larger number of people was ultimately used in Court to convict and determine the sentence of K.S.

The trial hinged upon the testimony of a HCG officer, who claimed to recognize K.S. He alleged that the dinghy, upon which K.S. was travelling, had tried to ram the HCG’s vessel – impossible, given the dinghy was carrying approximately forty people, and had a motor capacity for a maximum of ten. He further testified that he had witnessed K.S. damaging the dinghy upon which he was travelling and trying to damage the HCG vessel, before swimming towards it. However, he did not say, at any point, that he saw K.S. driving the boat.

It is particularly galling that an officer of the HCG should accuse an individual such as K.S. of damaging a migrant dinghy and attacking the HCG, given the HCG themselves are consistently identified by survivors of collective expulsions in the Aegean as having perpetrated this exact kind of violence.

No evidence was presented at trial that supported K.S.’ conviction for facilitating illegal entry. The HCG witness did not testify that K.S. had been driving the boat, or that he was in any way involved in otherwise facilitating migrants’ illegal entry to Greece. Furthermore, his conviction for illegal entry is in flagrant violation of Article 31 of the 1951 Refugee Convention, which explicitly prohibits State parties, including Greece, imposing “penalties, on account of their illegal entry or presence, on refugees who…enter or are present in their territory without authorisation.”

Despite that, in a 6-1 decision by the Court’s three judges and 4 jurors, K.S. was found guilty of facilitating illegal entry, and illegal entry into Greece. He was found not guilty on the charges of provocation of a shipwreck and disobedience. His 52 year prison was made up of ten years for the crime of facilitating illegal entry, plus one additional year for each of the 42 individuals alleged to be on the dinghy. The fine similarly breaks down as €200,000 plus one thousand euro for each person on the dinghy.  

The gross miscarriage of justice inflicted upon K.S. is not the first case of its kind. Since 2014, Aegean Migrant Solidarity, Deportation Monitoring Aegean and borderline-europe e.V. have documented the systemic punishment and incarceration of migrants accused of the same crimes that K.S. was convicted for. According to the Greek Ministry of Justice, in 2019 1,905 people were imprisoned in Greece on charges of facilitating illegal entry. They observed that: “While smuggling accusations against European sea rescuers such as the Sea Watch captain Carola Rackete gain a lot of media attention, which can lead to international pressure and courts eventually deciding to drop the charges, the everyday practice of incarcerating non-Europeans on the Greek islands goes almost unnoticed by the public.”

It is hoped that the case of K.S. does not go unnoticed. Legal Centre Lesvos lawyers have appealed K.S.’s unjust conviction and will continue to fight for his release from incarceration. Alongside comrades from solidarity movements in Lesvos and internationally, we will continue to denounce the systematic criminalisation and punishment of migrants, to fight for justice for K.S., and to stand in solidarity with everyone facing Europe’s punitive border regime.

*

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ K.S.

Την Παρασκευή 23 Απριλίου 2021, σε μια δίκη που διήρκεσε λιγότερο από τέσσερις ώρες, το Δικαστήριο της Μυτιλήνης καταδίκασε έναν νεαρό άνδρα από τη Συρία, τον KS, για παράνομη είσοδο (άρθρο 83 του ν 3686/2005) και διευκόλυνση παράνομης εισόδου (άρθρο 30 παρ. 1 και 3 του ν 4251/2014). Παρά τα επιχειρήματα των δικηγόρων του Legal Centre Lesvos σχετικά με πολλές διαδικαστικές παρατυπίες, την έλλειψη πειστικών αποδεικτικών στοιχείων εναντίον του και τις αποδεδειγμένες ελαφρυντικές περιστάσεις, ο KS καταδικάστηκε σε συνολικά 52 χρόνια φυλάκισης και πρόστιμο 242.000 ευρώ. Ο KS θα μπορέσει να ζητήσει υφ’ όρων απόλυση μετά από 7 χρόνια. Ωστόσο, αυτό θα σημαίνει ότι ο KS θα είναι φυλακισμένος για το υπόλοιπο της παιδικής ηλικίας των τριών ανήλικων γιων του.

Αυτή η δυσανάλογη και σκανδαλώδης ποινή ακολουθεί την κρατική βία που υπέστη ο KS και η οικογένειά του στη Συρία, την Τουρκία και τώρα την Ελλάδα. Αφού πυροβολήθηκε στη Συρία και έφυγε με την οικογένειά του, ο KS κατέφυγε στην Τουρκία. Εκεί, φυλακίστηκε και βασανίστηκε, όταν αρνήθηκε να συμμετέχει στις τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λιβύη. Στην Ελλάδα, έχει υποστεί πολλές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και έχει ήδη περάσει πάνω από ένα χρόνο στη φυλακή Κορυδαλλού, το μεγαλύτερο σωφρονιστικό κατάστημα της χώρας. Μέχρι τη στιγμή της δίκης του, δεν είχε δει τη γυναίκα του ή τρία παιδιά του για σχεδόν δεκατέσσερις μήνες.

Στις αρχές Μαρτίου 2020, ο KS, η σύζυγός του και τα τρία μικρά παιδιά τους έφυγαν από την Τουρκία για να ζητήσουν διεθνή προστασία στην Ελλάδα. Κατά την άφιξή τους στο νησί της Χίου, ωστόσο, ο KS συνελήφθη και κατηγορήθηκε ότι οδήγησε τη λέμβο με την οποία είχε φτάσει αυτός και η οικογένειά του. Αυτό αποτέλεσε τη βάση για τις προαναφερθείσες ποινικές κατηγορίες εναντίον του. 

Επιπλέον, ο KS και η οικογένειά του αρχικά δεν είχαν πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου, υπό το πρίσμα της παράνομης αναστολής της ελληνικής κυβέρνησης στο δικαίωμα στο άσυλο από την 1η Μαρτίου 2020 και για ένα μήνα. Αυτό συνέβη εξαιτίας της αυξημένης βίας κατά των μεταναστών την εποχή εκείνη και της εργαλειοποίησης ανθρώπων, όπως ο KS και η οικογένειά του, ως διαπραγματευτικά στοιχεία που εξυπηρετούν τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ελλάδας, της ΕΕ και της Τουρκίας, όπως κατέθεσε στη δίκη ένας μάρτυρας από την Aegean Migrant Solidarity – Christian Peacemaker Teams .

Υπήρξαν πολλές ασυνέπειες στην ποινική διαδικασία που οδήγησαν στην άδικη καταδίκη του KS. Κατά τη διάρκεια της προανάκρισης και της κύριας ανάκρισης, διορίσθηκε διερμηνέας Farsi στον KS, ο οποίος μιλά μόνο αραβικά. Παρά τις αντιρρήσεις των δικηγόρων του KS, το Δικαστήριο αποφάσισε ωστόσο να λάβει υπόψη αυτές τις προβληματικές καταθέσεις του KS. Επιπλέον, υπήρχαν δύο διαφορετικοί κατάλογοι των ατόμων που βρισκόταν στη λέμβο, με την οποία έφτασαν ο KS και η οικογένειά του. Ο αρχικός κατάλογος για τον οποίο είχε κατηγορηθεί ο KS, δόθηκε από την Ελληνική Ακτοφυλακή. Ωστόσο, ένας διαφορετικός κατάλογος, άγνωστης προέλευσης, που περιείχε διαφορετικά ονόματα και μεγαλύτερο αριθμό ατόμων χρησιμοποιήθηκε τελικά στο δικαστήριο για να καταδικάσει και να καθορίσει την ποινή του KS.

Η δίκη βασίστηκε στην κατάθεση αυτού του αξιωματικού της  Ελληνικής Ακτοφυλακής, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι αναγνώρισε τον KS. Υποστήριξε ότι η λέμβος, με την οποία ταξίδευε ο KS, είχε προσπαθήσει να εμβολίσει το σκάφος της ακτοφυλακής – αδύνατο, δεδομένου ότι η λέμβος μετέφερε περίπου σαράντα άτομα και είχε ιπποδύναμη κινητήρα για μέγιστο αριθμό δέκα ατόμων. Επιπλέον κατέθεσε ότι είχε δει τον KS να καταστρέφει τη λέμβο, με την οποία ταξίδευε και να προσπαθεί να καταστρέψει το σκάφος της ακτοφυλακής, πριν κολυμπήσει προς αυτό. Ωστόσο, δεν είπε, σε κανένα σημείο, ότι είδε τον KS να οδηγεί το σκάφος.

Είναι ιδιαίτερα απογοητευτικό ένας αξιωματικός του λιμενικού να κατηγορεί ένα άτομο όπως ο KS, ότι κατέστρεψε μια λέμβο μεταναστών και επιτέθηκε στην ακτοφυλακή, δεδομένου ότι το ίδιο το λιμενικό ταυτοποιείται σταθερά από τους επιζώντες μαζικών απελάσεων στο Αιγαίο ότι χρησιμοποιεί αυτό το 

είδος βίας.

Δεν υπήρξαν στοιχεία στη δίκη που να αποδεικνύουν την κατηγορία κατά του KS για τη διευκόλυνση της παράνομης εισόδου. Ο μάρτυρας της ακτοφυλακής δεν κατέθεσε ότι ο KS οδηγούσε το σκάφος ή ότι με οποιονδήποτε τρόπο συμμετείχε στη διευκόλυνση της παράνομης εισόδου των μεταναστών στην Ελλάδα. Επιπλέον, η καταδίκη του για παράνομη είσοδο παραβιάζει κατάφωρα το άρθρο 31 της Σύμβασης για τους Πρόσφυγες του 1951, η οποία απαγορεύει ρητά στα Κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, να επιβάλλουν «κυρώσεις, λόγω της παράνομης εισόδου ή παρουσίας τους, σε πρόσφυγες που… εισέρχονται  στην επικράτειά τους χωρίς άδεια, προκειμένου να ζητήσουν άσυλο».

Παρ ‘όλα αυτά, με απόφαση 6-1 των τριών δικαστών και 4 ενόρκων του Δικαστηρίου, ο KS κρίθηκε ένοχος για τη διευκόλυνση της παράνομης εισόδου και παράνομης εισόδου στην Ελλάδα. Δεν κρίθηκε ένοχος για τις κατηγορίες πρόκλησης ναυαγίου και απείθειας. Η 52 ετών κάθειρξη του αποτελείται από ποινή βάσης δέκα χρόνια για τη διευκόλυνση της παράνομης εισόδου, καθώς και ένα επιπλέον έτος για καθένα από τα 42 άτομα που φέρεται να επέβαιναν στη λέμβο. Το πρόστιμο ομοίως από 200.000 ευρώ συν χίλια ευρώ για κάθε άτομο στη λέμβο.

Η βαριά ποινή που επιβλήθηκε στον KS δεν είναι η πρώτη περίπτωση αυτού του είδους. Από το 2014, η Aegean Migrant Solidarity, η Deportation Monitoring Aegean and η Βorderline-europe e.V. έχουν καταγράψει την τιμωρία και φυλάκιση μεταναστών που κατηγορούνται για τα ίδια εγκλήματα, για τα οποία καταδικάστηκε ο KS. Σύμφωνα με το ελληνικό Υπουργείο Δικαιοσύνης, το 2019, 1.905 άτομα φυλακίστηκαν στην Ελλάδα με την κατηγορία της διευκόλυνσης της παράνομης εισόδου. Παρατηρήθηκε ότι: «Ενώ οι κατηγορίες λαθρεμπορίου εναντίον Ευρωπαίων ναυτικών όπως η καπετάνισσα του Sea Watch, Carola Rackete κερδίζουν πολλή προσοχή στα μέσα ενημέρωσης, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε διεθνείς πιέσεις και τελικά τα δικαστήρια να αποφασίσουν την αθώωσή τους από τις κατηγορίες, ενώ η πρακτική της κράτησης μη-ευρωπαίων στα ελληνικά νησιά περνάει σχεδόν απαρατήρητη από το κοινό».

Ελπίζουμε ότι η υπόθεση της KS δεν θα περάσει απαρατήρητη. Οι δικηγόροι του Legal Centre Lesvos έχουν ασκήσει έφεση για την άδικη καταδίκη τoυ KS και θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για την απελευθέρωσή του. Μαζί με συντρόφους από κινήματα αλληλεγγύης στη Λέσβο και διεθνώς, θα συνεχίσουμε να καταγγέλλουμε τη συστηματική ποινικοποίηση και τιμωρία των μεταναστών, να αγωνιζόμαστε για τη δικαιοσύνη για τον KS και να στέκουμε αλληλέγγυοι σε όλους όσους αντιμετωπίζουν το τιμωρητικό καθεστώς στα σύνορα της Ευρώπης.