Since the Prime Minister’s announcement on 1st March that Greece would suspend the right to seek asylum, all migrants who have reached the Greek islands from Turkey are detained upon arrival, in a state of limbo.
In the port of Mytilene, at least 574 people – among them young children, pregnant women, disabled individuals, and unaccompanied minors – are arbitrarily detained, the vast majority for over 10 days. A further 42 individuals are held under police supervision on the side of a road near Skala Skameia, with only two tents to sleep in. The Greek government has refused to allow these people to make applications for asylum, and has instead spoken of its plans for their “immediate deportation without registration, where possible, to their countries of origin or transit.” This is in clear violation of Greece’s regional and international obligations towards migrants, and puts these individuals at grave risk of refoulement.
DETENTION IN INHUMANE CONDITIONS
People in the port, who have directly provided LCL with the information contained in this report, are detained in dire and inhumane conditions.
Many were forced to sleep outside, on the concrete floor and without any shelter, for the first days of their detention. This included nights of heavy rain, without waterproof cover or the chance of accessing dry clothes the next day. Now, everyone is held on a metal-floored military vessel, with thin mats to sleep on. Many have complained that they cannot sleep because of the cold. People are crammed next to each other, with no provisions made for vulnerable groups such as unaccompanied minors, single women, infants, or those with disabilities. Access to medical care is strictly for urgent cases, who are transferred to the hospital and then returned to the port; pregnant women, many of them close to term, have not been assessed by a doctor.
There are only eight portable toilets – five of which were delivered a week after detainees arrived – shared between the whole population. The toilets do not have running water, toilet paper, or soap. During the time that people have been detained in the port, the toilets have not been serviced. The obvious sanitation risk that this poses is exacerbated by the fact there are no showers – meaning that people have not had the opportunity to wash for more than ten days. In brief, people are not able to wipe themselves after using the toilet, wash their hands, or bathe. They are detained in conditions that can only be described as a violent assault on human dignity.
Food is served twice a day, and detainees have complained of its nutritional inadequacy – particularly for the children. Milk is given to babies once per day, but parents of particularly young infants have said that the provisions are not suitable for their children. Furthermore, babies are provided with only three diapers per day – despite infants needing, on average, triple that amount for the first year of their life. This is a chronic health issue, exacerbated again by the lack of washing facilities.
In Skala Skameia, more than 40 people have been held on a roadside since Saturday night. They had no shelter on the first night of their arrival, and during the rainstorm that hit, were huddled under the portico of a (locked) chapel. One tent was subsequently provided by UNHCR, which the children slept in; yesterday, a second was brought. There are no sanitation facilities, and people are instead left to openly defecate. The individuals there have not been registered or fingerprinted. It is unclear whether they will be taken to the port to join the other detainees.
There has been no update from the government as to when – or if – detainees will be moved, or whether they will be allowed to apply for asylum.
NO LEGAL BASIS FOR DETENTION
Upon arrival, and pursuant to the Greek government’s decision to suspend asylum applications, the detainees were taken from their landing sites to the port. After some days, they were fingerprinted, and issued with a 3-day detention order – which, it stated, would be followed by a deportation order.
The paper was written in Greek, meaning that detainees were unable to read it. They were not provided with any explanation, written or oral, in a language that they could understand – despite the fact it included a 48 hour deadline to file objections to the order. Many believed that their fingerprints indicated that their asylum process was beginning. To the contrary, it could well have been to record them as illegal entrants to Europe – with profound impact on any future asylum case in Europe.
Furthermore, the vast majority of people in the port have now been held for more than the three days provided for by their detention order. Their detention – particularly in such inadequate conditions – has always been inconsistent with regional and international law. Now, however, the expiration of these detention orders means that there is absolutely no individual legal basis for their containment.
LEGAL SUPPORT AND ACCESS TO DETAINEES
It has been an ongoing challenge for new arrivals, across the Aegean islands, to access legal support. In Lesvos, the lack of electricity for mobile phones was initially a tool in their isolation, until a demonstration organised by detainees on Saturday was followed by permission for them to charge their phones. In Samos, however, new arrivals’ phones – and reportedly some personal possessions – have been confiscated, making it even harder for legal actors to reach detainees.
Lawyers were initially denied access to the port in Lesvos, depriving individuals of their right to legal assistance – yet following an order from the Public Prosecutor, LCL and our colleagues from other legal aid organizations have been able to enter the port. Police remain hostile, however, demanding information on where lawyers obtained the names and details about detainees. In Chios, lawyers have been systematically denied access to the detainees, again detainees more vulnerable to the opaque procedures that the Greek government is implementing.
Since their arrival, much the black site exposed in Northern Greece, the individuals detained have been cut off from the rest of the world. Cell-phones have been seized by authorities in Samos. In Lesvos, immediately following last Friday’s BBC publication of a video showing children caged in the Mytilene port – and coincidentally, the day after lawyers finally gained access to visit detainees – people have been moved away from the exterior fence, where they initially could communicate with family, contacts, and legal actors. They are now held approximately 100 meters from the exterior fence.
Journalists who have access to the port have been told they cannot speak to people detained there, and that they can only film and photograph the area from a distance. Detainees have already said that they are treated worse than animals; now, the authorities have effectively placed them in a zoo.
A MIRROR TO MORIA CAMP
The conditions faced by detainees in the port in Lesvos reflect the policies that affect migrants across the island. Unlawful containment (whether in the port, or on the island as a whole); the absolute inadequacy of reception conditions, including for vulnerable people; dire sanitation facilities – now in face of a global pandemic; and open disregard for migrants’ human rights, on the part of both the Greek government and the European Union that finances and supports it, are nothing new. What we see in the port is a microcosm of a broader process, in which migrants are pawns in the political games played by the states that are ostensibly bound to protect them.
With rage and in solidarity, we stand with all the detainees, and send our thanks to those who have shared this information with us.
ΝΕΚΡΗ ΖΩΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Μετά την ανακοίνωση του Πρωθυπουργού την 1η Μαρτίου ότι η Ελλάδα θα αναστείλει το δικαίωμα στο άσυλο, όλοι οι μετανάστες που έχουν φτάσει στα ελληνικά νησιά από την Τουρκία κρατούνται κατά την άφιξή τους σε κατάσταση αναμονής.
Στο λιμάνι της Μυτιλήνης τουλάχιστον 574 άτομα – μεταξύ των οποίων μικρά παιδιά, έγκυες γυναίκες, άτομα με ειδικές ανάγκες και ασυνόδευτα ανήλικα – κρατούνται αυθαίρετα, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων για πάνω από 10 ημέρες. Επιπλέον 42 άτομα παραμένουν υπό αστυνομική εποπτεία στην μια πλευρά ενός δρόμου κοντά στη Σκάλα Συκαμινέας, με δύο μόνο σκηνές να κοιμηθούν. Η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε να επιτρέψει σε αυτούς τους ανθρώπους να υποβάλουν αιτήσεις ασύλου και επιπλέον μίλησε για τα σχέδιά της που περιλαμβάνουν την “άμεση απέλασή χωρίς εγγραφή, εάν είναι εφικτό, στις χώρες καταγωγής ή διέλευσης”. Αυτό παραβιάζει σαφώς τις περιφερειακές και διεθνείς υποχρεώσεις της Ελλάδας έναντι των μεταναστών και θέτει τα άτομα αυτά σε σοβαρό κίνδυνο επαναπροώθησης.
ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΠΑΝΘΡΩΠΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Οι άνθρωποι στο λιμάνι, οι οποίοι έδωσαν απευθείας στην LCL τις πληροφορίες που περιέχονται στην παρούσα έκθεση, κρατούνται σε δυσμενείς και απάνθρωπες συνθήκες.
Πολλοί αναγκάστηκαν να κοιμηθούν έξω στο τσιμεντένιο πάτωμα και χωρίς καταφύγιο για τις πρώτες μέρες της κράτησής τους. Αυτό περιλάμβανε βραδιές με έντονες βροχοπτώσεις, χωρίς αδιάβροχο κάλυμμα ή την δυνατότητα πρόσβασης σε στεγνά ρούχα την επόμενη μέρα. Αυτή την στιγμή, όλοι κρατούνται σε ένα μεταλλικό στρατιωτικό πλοίο με λεπτά στρώματα για να κοιμούνται. Πολλοί έχουν παραπονεθεί ότι δεν μπορούν να κοιμηθούν εξαιτίας του κρύου. Οι άνθρωποι είναι συνωστισμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο, χωρίς να υπάρχουν διατάξεις για ευάλωτες ομάδες, όπως ασυνόδευτα ανήλικα, μόνες γυναίκες, βρέφη ή άτομα με αναπηρίες. Η πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη είναι αυστηρά για επείγουσες περιπτώσεις, οι οποίες μεταφέρονται στο νοσοκομείο και στη συνέχεια επιστρέφονται στο λιμάνι: οι έγκυες γυναίκες, πολλές από τις οποίες πλησιάζουν στην ημέρα του τοκετού, δεν έχουν εξετασθεί από γιατρό.
Υπάρχουν μόνο οκτώ φορητές τουαλέτες – πέντε εκ των οποίων παραδόθηκαν μία εβδομάδα μετά την άφιξη των κρατουμένων – που μοιράστηκαν μεταξύ ολόκληρου του πληθυσμού. Οι τουαλέτες δεν έχουν τρεχούμενο νερό, χαρτί υγείας ή σαπούνι. Κατά τη διάρκεια της κράτησης των ατόμων στο λιμάνι, οι τουαλέτες δεν έχουν καθαριστεί. Ο προφανής κίνδυνος υγιεινής που δημιουργείται από αυτό επιδεινώνεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ντους – πράγμα που σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν είχαν την ευκαιρία να πλυθούν για περισσότερο από δέκα ημέρες. Εν συντομία, οι άνθρωποι δεν μπορούν να σκουπιστούν μετά τη χρήση της τουαλέτας, να πλύνουν τα χέρια τους ή να πλύνουν το σώμα τους. Κρατούνται σε συνθήκες που μπορούν να χαρακτηριστούν μόνο ως βίαιη επίθεση στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Φαγητό σερβίρετε δύο φορές την ημέρα και οι κρατούμενοι παραπονούνται για τη διατροφική ανεπάρκεια τους – ιδιαίτερα για τα παιδιά. Το γάλα χορηγείται σε βρέφη μία φορά την ημέρα, αλλά οι γονείς ιδιαίτερα νεαρών βρεφών δήλωσαν ότι οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες για τα παιδιά τους. Επιπλέον, τα βρέφη παρέχονται μόνο με τρεις πάνες ανά ημέρα – παρόλο που χρειάζονται, κατά μέσον όρο, τριπλάσια ποσότητα για το πρώτο έτος της ζωής τους. Πρόκειται για ένα χρόνιο πρόβλημα υγείας, το οποίο επιδεινώθηκε και πάλι από την έλλειψη εγκαταστάσεων πλύσης.
Στη Σκάλα Συκαμινέας, περισσότερα από 40 άτομα έχουν κρατηθεί στον δρόμο από το βράδυ του Σαββάτου. Δεν είχαν καταφύγιο την πρώτη νύχτα της άφιξής τους και κατά τη διάρκεια της καταιγίδας που έπληξε την περιοχή, είχαν συγκεντρωθεί κάτω από την πόρτα ενός (κλειδωμένου) παρεκκλησίου. Στη συνέχεια δόθηκε μία σκηνή από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) στην οποία κοιμήθηκαν παιδιά: εχθές, δόθηκε μια δεύτερη σκηνή. Δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις αποχέτευσης και οι άνθρωποι αφέθηκαν να αφοδεύσουν στην ύπαιθρο. Τα άτομα εκεί δεν έχουν εγγραφεί και δεν τους έχουν πάρει δακτυλικά αποτυπώματα. Δεν είναι σαφές εάν θα μεταφερθούν στο λιμάνι για να ενταχθούν μαζί με τους υπόλοιπους κρατούμενους.
Δεν έχει γίνει καμία ενημέρωση από την κυβέρνηση σχετικά με το πότε – ή αν – οι κρατούμενοι θα μετακινηθούν ή αν θα τους επιτραπεί να υποβάλουν αίτηση ασύλου.
ΚΑΜΙΑ ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΗ
Κατά την άφιξη και σύμφωνα με την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να αναστείλει τις αιτήσεις ασύλου, οι κρατούμενοι μεταφέρθηκαν από τους χώρους άφιξης τους στο λιμάνι. Μετά από μερικές μέρες οδηγήθηκαν στο αστυνομικό τμήμα, έδωσαν δακτυλικά αποτυπώματα και δόθηκε εντολή κράτησης 3 ημερών – η οποία, όπως δηλώθηκε, θα ακολουθούσε εντολή απέλασης.
Το έγγραφο ήταν γραμμένο στα ελληνικά, πράγμα που σημαίνει ότι οι κρατούμενοι δεν μπόρεσαν να το διαβάσουν. Δεν τους δόθηκε καμία εξήγηση, γραπτή ή προφορική, σε γλώσσα που θα μπορούσαν να κατανοήσουν – παρά το γεγονός ότι περιλάμβανε μια προθεσμία 48 ωρών για να ασκηθεί έφεση για την επικείμενη εντολή απέλασης. Πολλοί πίστευαν ότι τα δακτυλικά τους αποτυπώματα υποδήλωναν ότι η διαδικασία ασύλου τους ξεκίνησε. Αντιθέτως, θα μπορούσαν κάλλιστα να καταγραφούν ως παράνομοι εισαχθέντες στην Ευρώπη – με σημαντική επίδραση σε κάθε μελλοντική υπόθεση ασύλου στην Ευρώπη.
Επιπλέον, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων στο λιμάνι κρατούνται τώρα για περισσότερο από τις τρεις ημέρες που ήταν προβλεπόμενο από την εντολή κράτησης. Η κράτησή τους – ιδιαίτερα σε τέτοιες ανεπαρκείς συνθήκες – ήταν πάντα ασυμβίβαστη με το περιφερειακό και διεθνές δίκαιο. Τώρα, ωστόσο, η λήξη αυτών των εντολών κράτησης σημαίνει ότι δεν υπάρχει απολύτως καμία νομική βάση για την κράτηση τους.
ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΣΤΊΡΙΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Πρόκειται για μια συνεχιζόμενη πρόκληση για τις νέες αφίξεις στα νησιά του Αιγαίου να έχουν πρόσβαση στη νομική υποστήριξη. Στη Λέσβο η έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος για κινητά τηλέφωνα ήταν αρχικά ένα εργαλείο για την απομόνωσή τους, έως ότου μια διαδήλωση που οργανώθηκε από κρατούμενους το Σάββατο ακολουθήθηκε από άδεια για να φορτίσουν τα τηλέφωνά τους. Στη Σάμο όμως τα τηλέφωνα των νεοαφιχθέντων – και κατά τις μαρτυρίες κάποια προσωπικά είδη – έχουν κατασχεθεί, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολο για τους νομικούς φορείς να έρθουν σε επαφή με τους κρατούμενους.
Όσον αφορά τους δικηγόρους, τους είχε αρνηθεί αρχικά η πρόσβαση στο λιμάνι της Λέσβου στερώντας το δικαίωμα νομικής συνδρομής – όμως, κατόπιν εντολής του εισαγγελέα, η LCL και οι συνάδελφοί μας από άλλες οργανώσεις νομικής βοήθειας μπόρεσαν να εισέλθουν στο λιμάνι. Ωστόσο, η αστυνομία παραμένει εχθρική απαιτώντας πληροφορίες σχετικά με το που οι δικηγόροι έλαβαν τα ονόματα και τις λεπτομέρειες των κρατουμένων. Στη Χίο, οι δικηγόροι έχουν στερηθεί συστηματικά την πρόσβαση στους κρατούμενους, αναμεσά στους οποίους βρίσκονται πιο ευάλωτοι, στις αδιαφανείς διαδικασίες που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση.
Από την άφιξή τους πολλές κρυφές φυλακές έχουν αποκαλυφθεί στη Βόρεια Ελλάδα, όπου τα άτομα που κρατούνται έχουν αποκοπεί από τον υπόλοιπο κόσμο. Τα κινητά τηλέφωνα έχουν κατασχεθεί από τις Αρχές στη Σάμο. Στη Λέσβο, αμέσως μετά τη δημοσίευση του BBC, την περασμένη Παρασκευή, ενός βίντεο που δείχνει παιδιά να κρατούνται εγκλωβισμένα στο λιμάνι της Μυτιλήνης – και συμπωματικά, την ημέρα που οι δικηγόροι έλαβαν τελικά πρόσβαση στους κρατουμένους – οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν από το εξωτερικό φράχτη, όπου αρχικά μπορούσαν να επικοινωνούν με την οικογένεια, τις επαφές και τους νομικούς φορείς. Τώρα κρατούνται περίπου 100 μέτρα από τον εξωτερικό φράχτη.
Οι δημοσιογράφοι που έχουν πρόσβαση στο λιμάνι έχουν πει ότι δεν μπορούν να μιλήσουν με τους ανθρώπους που κρατούνται εκεί και ότι μπορούν μόνο να κινηματογραφούν και να φωτογραφίζουν την περιοχή από απόσταση. Οι κρατούμενοι έχουν ήδη πει ότι αντιμετωπίζονται χειρότερα από τα ζώα: τώρα οι αρχές τους έχουν τοποθετήσει αποτελεσματικά σε ζωολογικό κήπο.
ΕΝΑΣ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΜΠ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ
Οι συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι στο λιμάνι της Λέσβου αντικατοπτρίζουν τις πολιτικές που επηρεάζουν τους μετανάστες σε ολόκληρη τη νήσο. Παράνομη κράτηση (είτε στο λιμάνι είτε στο νησί στο σύνολό του): την απόλυτη ανεπάρκεια των συνθηκών υποδοχής, συμπεριλαμβανομένων των ευάλωτων ατόμων: κακές εγκαταστάσεις αποχέτευσης – τώρα μπροστά σε μια παγκόσμια πανδημία: και η ανοιχτή αδιαφορία για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών, τόσο από την ελληνική κυβέρνηση όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση που την χρηματοδοτεί και την υποστηρίζει, δεν είναι κάτι καινούργιο. Αυτό που βλέπουμε στο λιμάνι είναι ένας μικρόκοσμος μιας ευρύτερης διαδικασίας, στην οποία οι μετανάστες είναι πιόνια στα πολιτικά παιχνίδια που παίζουν τα κράτη που φαινομενικά δεσμεύονται να τους προστατεύσουν.
Με οργή και αλληλεγγύη στεκόμαστε σε όλους τους κρατούμενους και στέλνουμε τις ευχαριστίες μας σε όσους έχουν μοιραστεί αυτές τις πληροφορίες μαζί μας.
TIERRA DE NADIE PARA LOS “INDESEABLES” DE EUROPA.
Desde que el Primer Ministro anunció el 1 de marzo que Grecia suspendería el derecho a solicitar asilo, todos los migrantes que han llegado a las islas griegas desde Turquía son detenidos a su llegada, quedando en un estado de limbo.
En el puerto de Mitilene, al menos 574 personas -entre ellas niños pequeños, mujeres embarazadas, personas discapacitadas y menores no acompañados- son detenidas arbitrariamente, la gran mayoría durante más de 10 días. Otras 42 personas están detenidas bajo supervisión policial a la orilla de una carretera cerca de Skala Skameia, con sólo dos tiendas para dormir. El gobierno griego se ha negado a permitir que estas personas soliciten asilo, y en su lugar ha hablado de sus planes para su “deportación inmediata sin registro, cuando sea posible, a sus países de origen o tránsito”. Esto constituye una clara violación de las obligaciones regionales e internacionales de Grecia con respecto a los migrantes y pone a estas personas en grave riesgo de devolución, refoulment.
DETENCIÓN EN CONDICIONES INHUMANAS.
La gente del puerto, que ha proporcionado directamente a LCL la información contenida en este informe, está detenida en condiciones terribles e inhumanas.
Muchos fueron obligados a dormir afuera, en concreto en el suelo y sin ningún tipo de cobijo, durante los primeros días de su detención. Esto incluía noches de lluvia intensa, sin nada impermeable para cubrirse y sin la posibilidad de acceder a ropa seca al día siguiente. Ahora, todos son retenidos en una nave militar con suelo de metal, y sobre unas delgadas esterillas para dormir. Muchos se han quejado de que no pueden dormir debido al frío. Las personas están hacinadas unas al lado de otras, sin que se tomen medidas para los grupos vulnerables como los menores no acompañados, las mujeres solteras, los bebés o los discapacitados. El acceso a la atención médica es estrictamente para los casos urgentes, que son trasladados al hospital y luego devueltos al puerto; las mujeres embarazadas, muchas de ellas próximas al parto, no han sido evaluadas por un médico.
Sólo hay ocho retretes portátiles -cinco de los cuales fueron entregados una semana después de la llegada de los detenidos- que se reparten entre toda la población. Los retretes no tienen agua corriente, papel higiénico ni jabón. Durante el tiempo que la gente ha estado detenida en el puerto, los baños no han sido reparados. El evidente riesgo sanitario que esto supone se ve agravado por el hecho de que no hay duchas, lo que significa que la gente no ha tenido la oportunidad de lavarse durante más de diez días. En resumen, la gente no puede limpiarse después de usar el baño, lavarse las manos o bañarse. Están detenidos en condiciones que sólo pueden ser descritas como un asalto violento a la dignidad humana.
La comida se sirve dos veces al día, y los detenidos se han quejado de su insuficiencia nutricional, especialmente en el caso de los niños. Se da leche a los bebés una vez al día, pero los padres de bebés particularmente pequeños han dicho que las provisiones no son adecuadas para sus hijos. Además, a los bebés sólo se les dan tres pañales al día, a pesar de que los niños necesitan, en promedio, el triple de esa cantidad durante el primer año de su vida. Se trata de un problema de salud crónico, exacerbado una vez más por la falta de instalaciones para lavarse.
En Skala Skameia, más de 40 personas han sido retenidas al borde de la carretera desde el sábado por la noche. No tenían ningún refugio la primera noche de su llegada, y durante la tormenta que golpeó, se cobijaron bajo el pórtico de una capilla (cerrada). Una tienda de campaña fue proporcionada posteriormente por ACNUR, en la que los niños durmieron; ayer, se trajo una segunda. No hay instalaciones sanitarias, y en su lugar se deja que la gente defeque abiertamente. Las personas que están allí no han sido registradas ni se les han tomado las huellas dactilares. Todavía no está claro si se les llevará al puerto para que se unan a los demás detenidos.
El gobierno tampoco ha informado de cuándo o si se trasladará a los detenidos o si se les permitirá solicitar asilo.
AUSENCIA DE BASE LEGAL PARA LA DETENCIÓN
A su llegada, y de acuerdo con la decisión del gobierno griego de suspender las solicitudes de asilo, los detenidos fueron llevados de sus lugares de desembarco al puerto. Después de algunos días, fueron llevados a la comisaría de policía, se les tomaron las huellas dactilares y se les emitió una orden de detención de 3 días que, según se dijo, sería seguida de una orden de deportación.
El papel estaba escrito en griego, lo que significa que los detenidos no podían leerlo. No se les dio ninguna explicación, escrita u oral, en un idioma que pudieran entender, a pesar de que incluía un plazo de 48 horas para apelar la inminente amenaza de deportación. Muchos creían que sus huellas dactilares indicaban que su proceso de asilo estaba comenzando. Por el contrario, bien podría haber sido para registrarlos como personas entrando de forma ilegal en Europa – con un profundo impacto en cualquier futuro caso de asilo en Europa.
Además, la gran mayoría de las personas en el puerto han sido retenidas durante más de los tres días previstos por su orden de detención. Su detención -en particular en condiciones tan inadecuadas- siempre ha sido incompatible con el derecho nacional e internacional. Ahora, sin embargo, la caducidad de estas órdenes de detención significa que no hay absolutamente ninguna base jurídica individual para su contención.
APOYO LEGAL Y ACCESO A LOS DETENIDOS.
Inicialmente se negó a los abogados el acceso al puerto de Lesvos, privando a las personas de su derecho a la asistencia jurídica; sin embargo, tras una orden del Fiscal General, LCL y nuestros colegas de otras organizaciones de asistencia jurídica han podido entrar en el puerto. No obstante, la policía se sigue mostrando hostil y exige información sobre el lugar en que los abogados obtuvieron los nombres y detalles de los detenidos. En Chios, se ha negado sistemáticamente a los abogados el acceso a los detenidos, una vez más los detenidos son más vulnerables a los procedimientos opacos que el gobierno griego está implementando.
Desde su llegada, ya visto en el agujero negro del Norte de Grecia, los detenidos han sido aislados del resto del mundo. Los teléfonos móviles han sido incautados por las autoridades de Samos. En Lesvos, inmediatamente después de la publicación por la BBC el viernes pasado de un video que mostraba niños enjaulados en el puerto de Mytilene -y coincidentemente, el día después de que los abogados finalmente obtuvieron acceso para visitar a los detenidos- las personas han sido alejadas de la valla exterior, donde inicialmente podían comunicarse con sus familiares, contactos y actores legales. Ahora están detenidos a unos 100 metros de la valla exterior.
A los periodistas que tienen acceso al puerto se les ha dicho que no pueden hablar con las personas detenidas allí, y que sólo pueden filmar y fotografiar la zona a distancia. Los detenidos ya han dicho que se les trata peor que a los animales; ahora, las autoridades los han colocado efectivamente en un zoológico.
UN ESPEJO DE MORIA.
Las condiciones a las que se enfrentan los detenidos en el puerto de Lesvos reflejan las políticas que afectan a los migrantes de toda la isla. La detención ilegal (ya sea en el puerto o en la isla en su conjunto); la absoluta insuficiencia de las condiciones en lel momento de recepción, incluso para las personas vulnerables; las instalaciones sanitarias deficientes -ahora frente a una pandemia mundial-; y el desprecio abierto de los derechos humanos de los migrantes, tanto por parte del Gobierno griego como de la Unión Europea que lo financia y apoya, no son nada nuevo. Lo que vemos en el puerto es un microcosmos de un proceso más amplio, en el que los migrantes son peones en los juegos políticos de los Estados que supuestamente están obligados a protegerlos.
Con rabia y en solidaridad, estamos con todos los detenidos, y enviamos nuestro agradecimiento a aquellos que han compartido esta información con nosotros.