Δικαιοσύνη στους 6 φυλακισμένους για τη φωτιά στη Μόρια
Today, following a six hour trial before the three member Juvenile Court of Mytilene, two of the Moria 6 defendants, A.A. and M.H. were found guilty of arson, related to the fires that destroyed Moria refugee camp in September 2020, and sentenced to five years in prison – which they will likely spend in Avlona prison for minors and young adults.
The two were unaccompanied minors when they arrived in Greece, and were 17 at the time of the arrest, although they recently turned 18. Along with four other young men, who remain detained and await trial, they had been accused of arson with risk to human life and membership of a criminal group, but the two tried today were found not guilty of the latter criminal charge.
At the start of today’s trial, the prosecutor requested an intermission of 10 minutes to deliberate whether or not he would permit lawyers from the Legal Centre to represent the defendants or whether they would be represented by state provided lawyers, despite the fact that is an undeniable right of defendants to be represented by the lawyer of their choosing. While Legal Centre lawyers were allowed to proceed with representation of A.A. and M.H., the implication that two young migrants do not have the agency to choose their own legal representation is indicative of the dehumanising treatment of migrants within the Greek justice system.
The trial commenced with the testimony of 17 witnesses against the defendants. Most testified only to personal property and income they had lost as a result of the fire. Only two witnesses, both police officers – who had time and opportunity to compare testimony outside the courtroom – testified that they identified one of the two defendants based on video evidence that shows only two individuals with matching clothes from behind. The first testified that the defendant was “tiny and short”, however, when the defendant he had just ‘identified’ stood up at the request of one judge, the defendant was taller than the police officer by half a head.
The only prosecution witness who identified or provided individualised evidence against the second defendant did not appear in court today. Nevertheless, the prosecution was permitted to read out his written declaration during the trial, despite the defendant’s lawyers’ objection that this violated the defendant’s right to cross examine any witness against him, a fundamental right of criminal defendants confirmed by the European Court of Human Rights. The credibility of this witness has already been questioned publicly. The objection was overruled based on a claim by the prosecutor that the attempt to locate the witness was unsuccessful. Asylum seekers, however, are required to update their addresses with authorities, as are all foreign nationals living in Greece. If he could not be easily located, this fact itself should have discredited his former declaration.
The defence, on the other hand, were only permitted to call one witness per defendant, despite having more than ten people from the Hazara community (which all of the Moria 6 belong to) present at the court this morning and willing to testify in their defence. While, technically, the state is only obliged to allow one witness per defendant, it is clear that the law is used against migrants when convenient, and ignored when it is not. It appeared that the court was determined to finish the trial today in order to avoid the imminently approaching six month maximum time the defendants – who were arrested as minors – could lawfully remain incarcerated in pre-trial detention.
Furthermore, during the trial, which was closed to the public to protect the identity of the young men who had been arrested as minors, at least 5-7 police officers were present in the courtroom at all times – an exaggerated and unnecessary number of people required to secure the court, and in violation of the minors’ right to privacy. Meanwhile, ‘protecting’ the defendants through closed proceedings supposedly justified disproportionate police presence outside the court and the arbitrary issuance of fines, which obstructed attempts to monitor the trial, to be present outside the court in solidarity with the defendants and to protest the proceedings.
Despite the lack of credible evidence presented against them, both were convicted and sentenced to 5 years in prison including time served, which has been appealed by Legal Centre Lesvos lawyers. Unless their sentence is overturned or reduced on appeal, in practice this sentence will mean 2 further years in prison for these two young men, as they will be eligible for release after serving half the sentence.
The trial of these two members of the Moria 6 constitutes a gross miscarriage of justice. The tragic result of today’s trial appears to form part of a systematic effort to crush any resistance to Europe’s border regime through collective punishment, by arbitrarily arresting and pressing criminal charges against migrants following migrant-led resistance, such as in the case of the Moria 35. In January 2021, the 32 of the Moria 35 who had been convicted in 2018 were finally cleared of all charges, which only confirms that the ordeal they faced, for more than 3.5 years of their lives, was a gross miscarriage of justice from the outset – as Legal Centre Lesvos and the solidarity movement around the case had protested all along. As in previous cases, it is apparent that the guilt of today’s defendants was determined by the State before the trial even took place. The Minister of Migration and Asylum himself stated in an interview given on 16 September 2020 that “the camp was burned by six Afghani refugees who have been arrested” – in circumvention of the fundamental principle of criminal law that all defendants have a presumption of innocence until proven guilty.
While we are disappointed with today’s result, things could have been much worse for these two young men. The arson conviction alone could have carried a sentence of up to ten years in prison. If convicted on both charges, they would have faced up to a 15 year prison sentence. The Legal Centre Lesvos will continue to defend the two young men, to fight for their release from incarceration and to work towards their conviction being overturned on appeal. Alongside other comrades in Lesvos and internationally, including powerful solidarity among the Hazara community demonstrated today outside court, we will continue to fight for justice for the Moria 6 and to stand in solidarity with all those who face the unjust collective punishment of Europe’s border regime.
__________________________
Δικαιοσύνη στους 6 φυλακισμένους για τη φωτιά στη Μόρια
Σήμερα, μετά από μια δίκη διάρκειας έξι ωρών ενώπιον του τριμελούς δικαστηρίου ανηλίκων της Μυτιλήνης, δύο από τους 6 κατηγορούμενους για τις φωτιές στη Μόρια, οιAA και MH κηρύχθηκαν ένοχοι εμπρησμού, σχετιζόμενου με τις πυρκαγιές που κατέστρεψαν το ΚΥΤ της Μόριας τον Σεπτέμβριο του 2020 και καταδικάστηκαν σε πέντε χρόνια φυλάκισης- ποινή την οποία πιθανότατα θα εκτίσουν στις φυλακές ανηλίκων και νεαρών ενηλίκων Αυλώνας.
Οι δύο νεαροί ήταν ασυνόδευτοι ανήλικοι όταν έφτασαν στην Ελλάδα και ήταν 17 ετών κατά τη στιγμή της σύλληψης, αν και πρόσφατα έγιναν 18 ετών. Μαζί με τέσσερις άλλους νεαρούς, που παραμένουν υπό κράτηση και περιμένουν δίκη, είχαν κατηγορηθεί για εμπρησμό με κίνδυνο για ανθρώπινη ζωή και συμμετοχή σε εγκληματική ομάδα. Οι δύο που δικάστηκαν σήμερα κρίθηκαν αθώοι για την τελευταία ποινική κατηγορία.
Στην αρχή της σημερινής δίκης, ο εισαγγελέας ζήτησε διάλειμμα 10 λεπτών για να σκεφτεί εάν θα επέτρεπε στους δικηγόρους του Legal Centre Lesvos να εκπροσωπήσουν τους κατηγορούμενους ή εάν οι κατηγορούμενοι θα εκπροσωπούνταν από τους διορισμένους δικηγόρους, παρά το γεγονός ότι είναι αδιαμφισβήτητο δικαίωμα των κατηγορουμένων να εκπροσωπούνται από τον δικηγόρο της επιλογής τους. Αν και τελικά οι δικηγόροι του Legal Centre Lesvos είχαν τη δυνατότητα να εκπροσωπήσουν των ΑΑ και ΜΗ, και μόνο η υπόνοια ότι η δυνατότητα των μεταναστών να επιλέξουν τους νομικούς εκπροσώπους τους τέθηκε υπό αμφισβήτηση, είναι ενδεικτική της απάνθρωπης μεταχείρισης των μεταναστών στο ελληνικό δικαστικό σύστημα.
Η δίκη ξεκίνησε με 17 μάρτυρες να καταθέτουν εναντίον των κατηγορουμένων. Η συντριπτική πλειοψηφία των μαρτύρων κατέθεσε αποκλειστικά και μόνο για τις προσωπικές ζημίες που υπέστησαν εξαιτίας της φωτιάς. Μόνο δύο μάρτυρες, αστυνομικοί και οι δύο – στους οποίους δόθηκε η δυνατότητα και ο χρόνος να συζητήσουν τις καταθέσεις τους έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου – κατέθεσαν ότι αναγνώρισαν τον ένα κατηγορούμενο, βάση ενός βίντεο που απλά δείχνει δύο άτομα που στέκονται με την πλάτη γυρισμένη στην κάμερα και φοράνε ρούχα που μοιάζουν μα αυτά των κατηγορουμένων. Ο πρώτος εκ των αστυνομικών κατέθεσε ότι ο κατηγορούμενος ήταν «μικροσκοπικός και κοντός», ωστόσο όταν ο κατηγορούμενος που μόλις είχε «αναγνωρίσει» σηκώθηκε όρθιος μετά από αίτημα ενός δικαστή, αποδείχθηκε ότι ήταν ψηλότερος από τον αστυνομικό κατά μισό κεφάλι.
Ο μόνος μάρτυρας κατηγορίας που κατονόμασε το δεύτερο κατηγορούμενο, δεν εμφανίστηκε σήμερα στο δικαστήριο. Παρ ‘όλα αυτά, η εισαγγελία αποφάσισε να διαβάσει τη γραπτή κατάθεσή του κατά τη διάρκεια της δίκης, παρά την αντίρρηση των δικηγόρων του κατηγορούμενου που επισήμαναν ότι αυτό παραβιάζει το δικαίωμά τους να εξετάσουν κάθε μάρτυρα κατηγορίας, ένα θεμελιώδες δικαίωμα των κατηγορουμένων που επιβεβαιώθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η αξιοπιστία αυτού του μάρτυρα έχει ήδη αμφισβητηθεί δημοσίως. Η ένσταση απορρίφθηκε με βάση τον ισχυρισμό του εισαγγελέα ότι η απόπειρα εντοπισμού του μάρτυρα ήταν ανεπιτυχής. Φυσικά οι αιτούντες άσυλο υποχρεούνται να ενημερώσουν τις αρχές για τη διεύθυνση διαμονής τους, όπως και όλοι οι αλλοδαποί που ζουν στην Ελλάδα. Το ότι ο εν λόγω μάρτυρας δεν κατέστη δυνατό να εντοπιστεί, θα έπρεπε να αποτελέσει από μόνο του απόδειξη της μειωμένης αξιοπιστίας του μάρτυρα, συνεπώς και της μαρτυρίας του της ίδιας.
Η υπεράσπιση, από την άλλη πλευρά, είχε τη δυνατότητα να καλέσει έναν μάρτυρα ανά κατηγορούμενο, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν περισσότερα από δέκα άτομα από την κοινότητα των Χαζάρα (στην οποία ανήκουν και οι 6 κατηγορούμενοι ) στο δικαστήριο σήμερα το πρωί και ήταν πρόθυμοι να καταθέσουν προς υπεράσπισή τους. Ενώ, τεχνικά, επιτρέπεται ένας μάρτυρας ανά κατηγορούμενο, είναι σαφές ότι ο νόμος χρησιμοποιείται κατά των μεταναστών όταν είναι βολικός και αγνοείται όταν δεν είναι. Φαίνεται ότι το δικαστήριο ήταν αποφασισμένο να ολοκληρώσει τη δίκη σήμερα προκειμένου να αποφύγει την επικείμενη πάροδο των έξι μηνών προφυλάκισης, καθώς οι κατηγορούμενοι – οι οποίοι συνελήφθησαν ως ανήλικοι – δε θα μπορούσαν νόμιμα να παραμείνουν σε κράτηση μετά τις 15/03/2021.
Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της δίκης, η οποία ήταν κλειστή στο κοινό για να προστατεύσει την ταυτότητα των νέων που είχαν συλληφθεί ως ανήλικοι, τουλάχιστον 5-7 αστυνομικοί ήταν παρόντες, για την ασφάλεια του δικαστηρίου, στην αίθουσα ανά πάσα στιγμή – ένας υπερβολικός και περιττός αριθμός- και κατά παράβαση του δικαιώματος των ανηλίκων στην ιδιωτικότητα. Η «προστασία» των κατηγορουμένων μέσω κλειστών διαδικασιών χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για την υπερβολική και σαφώς δυσανάλογη παρουσία της αστυνομίας έξω από το δικαστήριο, όπως και για την αυθαίρετη έκδοση προστίμων, τα οποία δυσχέραναν τόσο τη δυνατότητα βιντεοσκόπησης της δίκης, όσο και την ίδια την παρουσία ατόμων που επιθυμούσαν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους κατηγορούμενους και να διασφαλίσουν τις νόμιμες νομικές διαδικασίες.
Παρά την έλλειψη αξιόπιστων αποδεικτικών στοιχείων εναντίον τους, καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης 5 ετών, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου που είναι ήδη προφυλακισμένοι, απόφαση εναντίον της οποίας έχει ασκηθεί έφεση από τους δικηγόρους του Legal Centre Lesvos. Παρεκτός και εάν η ποινή τους ακυρωθεί ή μειωθεί στο Εφετείο, στην πράξη αυτή η ποινή θα συνεπάγεται φυλάκιση 2 ακόμη ετών για αυτούς τους δύο νεαρούς άνδρες, καθώς θα έχουν τη δυνατότητα αποφυλάκισης μετά την έκτιση του ½ της ποινής τους.
Η δίκη των πρώτων δύο νεαρών από τους συνολικά 6 κατηγορούμενους αποτελεί μια βαριά προσβολή της δικαιοσύνης. Το τραγικό αποτέλεσμα της σημερινής δίκης φαίνεται να αποτελεί μέρος μιας συστηματικής προσπάθειας να συντριβεί οποιαδήποτε αντίσταση στο σύνορο της Ευρώπης μέσω συλλογικής τιμωρίας, συλλαμβάνοντας αυθαίρετα και ασκώντας ποινικές διώξεις εναντίον μεταναστών μετά από πράξεις αντίστασης, όπως στην περίπτωση των 35 κατηγορούμενων για προγενέστερα γεγονότα που συνέβησαν στο ΚΥΤ της Μόριας. Τον Ιανουάριο του 2021, οι 32 από τους 35 κατηγορούμενους, που αρχικά είχαν καταδικαστεί το 2018, απαλλάχθηκαν τελικά από όλες τις κατηγορίες, κάτι που ξεκάθαρα επιβεβαιώνει ότι το μαρτύριο που αντιμετώπισαν, για περισσότερα από 3,5 χρόνια της ζωής τους, ήταν εξαρχής μια κραυγαλέα περίπτωση δικαστικής πλάνης – γεγονός το οποίο το Legal Centre Lesvos και το κίνημα αλληλεγγύης είχαν διαμαρτυρηθεί καταδείξει από την πρώτη στιγμή. Όπως και σε προηγούμενες υποθέσεις, είναι προφανές ότι η ενοχή των σημερινών κατηγορουμένων είχε αποφασιστεί από το κράτος πριν καν ξεκινήσει η δίκη. Ο ίδιος ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου δήλωσε σε συνέντευξή του στις 16 Σεπτεμβρίου 2020 ότι «το στρατόπεδο κάηκε από έξι Αφγανούς πρόσφυγες που συνελήφθησαν» – κατά καταστρατήγηση της θεμελιώδους αρχής του ποινικού δικαίου ότι όλοι οι κατηγορούμενοι διαθέτουν το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι να αποδειχθούν ένοχοι.