Ενημερωση για τις δικες των “Moria 6”: Η καθυστερημενη δικαιοσυνη αποτελει αρνηση δικαιοσυνης 

Η εφετειακή δίκη των τεσσάρων κατηγορουμένων από τους “Moria 6” αναβλήθηκε για ένα χρόνο, ενώ για τους δύο που δικάστηκαν ως ανήλικοι, η υπόθεση θα εκδικαστεί στον Άρειο Πάγο στις 10 Μαρτίου 2023.

[click here for English]

Η δευτεροβάθμια δίκη των τεσσάρων από τους “Moria 6” που αρχικά είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί τη Δευτέρα 6 Μαρτίου 2023 στη Μυτιλήνη, αναβλήθηκε χθες για ένα χρόνο από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Βορείου Αιγαίου για τις 4 Μαρτίου 2024. Κατά τη διάρκεια αυτού του έτους, οι τέσσερις νεαροί που καταδικάστηκαν για τις πυρκαγιές της Μόριας το 2020 θα παραμείνουν πιθανότατα στη φυλακή, παρά την έλλειψη αξιόπιστων στοιχείων εναντίον τους, και παρά την ύπαρξη δικονομικών πλημμελειών που θα έπρεπε να έχουν οδηγήσει στην ακύρωση της διαδικασίας.

Η εισαγγελία είχε προγραμματίσει την υπόθεση των “Moria 6” τελευταία σε ένα πινάκιο επτά συνολικά υποθέσεων για την ημέρα της δικασίμου, οπότε η αναβολή της ήταν προκαθορισμένη. Τη Δευτέρα 6 Μαρτίου, μόνο τέσσερις από τις επτά υποθέσεις εκδικάστηκαν τελικά, ενώ για τις  υπόλοιπες, συμπεριλαμβανομένης αυτής των “Moria 6”, το δικαστήριο διέκοψε  για την Τετάρτη 8 Μαρτίου. Λόγω της εθνικής γενικής απεργίας την εν λόγω ημέρα, το δικαστήριο δεν μπορούσε, ωστόσο, να λειτουργήσει κανονικά  και  οι υποθέσεις αυτές αναβλήθηκαν για το 2024. Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι οι συνήγοροι υπεράσπισης προειδοποίησαν εκ των προτέρων το δικαστήριο ότι η απεργία είχε προκηρυχθεί για την Τετάρτη 8 Μαρτίου. Χθες, η γενική απεργία έδωσε στο δικαστήριο την τέλεια δικαιολογία για να αναβάλει περαιτέρω την εκδίκαση της έφεσης των “Moria 6”. 

Μετά από δύο ημέρες αναμονής των κατηγορουμένων στην αίθουσα του δικαστηρίου, όπου κρατούνταν για ώρες με χειροπέδες ανά δύο, έμαθαν τελικά μέσω διπλής διερμηνείας για την αναβολή της υπόθεσής τους και την επιστροφή τους στη φυλακή για ένα χρόνο. Οι συνήγοροι υπεράσπισης σκοπεύουν να ζητήσουν την υπό όρους αποφυλάκιση των νεαρών ανδρών, ωστόσο η επίτευξή της δεν είναι διόλου εγγυημένη.

Η αναβολή της χθεσινής δευτεροβάθμιας δίκης σημαίνει επίσης ότι κρίσιμα νέα στοιχεία, που καταδεικνύουν ότι οι τρεις από τους τέσσερις ήταν ανήλικοι όταν συνελήφθησαν και εγείρουν πρόσθετες αμφιβολίες αναφορικά με τα αποδεικτικά στοιχεία που οδήγησαν στην καταδίκη των τεσσάρων κατηγορουμένων, δεν θα ληφθούν υπόψη για άλλον έναν χρόνο. Μεταξύ των νέων αποδεικτικών στοιχείων περιλαμβάνεται μια περιεκτική έκθεση και ένα βίντεο σχετικά με τις συνθήκες των πυρκαγιών της Μόριας, συμπεριλαμβανομένης της χωροχρονικής αναπαράστασης της εξάπλωσης των πυρκαγιών από την  ερευνητική ομάδα Forensic Architecture.

Ενώ οι τέσσερις αυτοί νεαροί στερήθηκαν χθες την ευκαιρία να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους στο δικαστήριο, οι άλλοι δύο κατηγορούμενοι των “Moria 6”, που δικάστηκαν ως ανήλικοι, έχουν υποβάλει αίτηση αναίρεσης κατά της δευτεροβάθμιας καταδικαστικής απόφασης στον Άρειο Πάγο και θα εκπροσωπηθούν από τους δικηγόρους του Legal Centre Lesvos. Η εκδίκαση της αίτησης αναίρεσης στον Άρειο Πάγο έχει προγραμματιστεί για αυτήν την Παρασκευή 10 Μαρτίου 2023. Ελπίζουμε ότι το Δικαστήριο θα αναγνωρίσει τα σοβαρά δικονομικά λάθη και παραλείψεις στην υπόθεση αυτή, καθώς και οι τρεις δίκες που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα για τους “Moria 6” (βλ. [1] και [2] και [3]) χαρακτηρίζονται από σοβαρές παραλείψεις της δικαιοσύνης και κατάφωρες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των κατηγορουμένων. 

Η χθεσινή μη διεξαγωγή της δίκης αποτελεί περαιτέρω τιμωρία των κατηγορουμένων. Οι αυθαίρετες και μακροχρόνιες αναβολές των δικών έχουν γίνει κανόνας και αποτελούν μέρος της σκληρής μεταχείρισης που τυγχάνουν από το ελληνικό σύστημα ποινικής δικαιοσύνης, ιδίως οι αλλοδαποί. Σχεδόν το 60% του πληθυσμού των φυλακών στην Ελλάδα είναι αλλοδαποί, γεγονός που καταδεικνύει το υπερβολικά δυσανάλογο ποσοστό ποινικοποίησης τους και με τη σειρά του έχει οδηγήσει σε πλήρη υπερφόρτωση του ελληνικού ποινικού συστήματος. 

Θα ήταν αφελές να ερμηνεύσει κανείς ως κατ’ εξαίρεση γενόμενη την επιλογή του δικαστηρίου να μεταφέρει τη δίκη την Τετάρτη 8 Μαρτίου – επίσημη ημέρα εθνικής γενικής απεργίας, την οποία κήρυξαν αρχικά οι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους, οι οποίοι ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για το πρόσφατο προδιαγεγραμμένο σιδηροδρομικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους. Λόγω της απεργίας, οι άνθρωποι που υποστήριζαν τόσο την απεργία όσο και την υπόθεση των “Moria 6”, αναγκάστηκαν να επιλέξουν μεταξύ της συμμετοχής στην απεργία ή της αλληλεγγύης στους κατηγορούμενους στο δικαστήριο, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα η παρουσία του κοινού χθες στο δικαστήριο να είναι εμφανώς μειωμένη. Ταυτόχρονα, το δικαστήριο προσπάθησε να μεταθέσει την ευθύνη στην ίδια την απεργία ως αιτία της αναβολής, αν και αυτή η μακρά αναβολή θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν το δικαστήριο είχε διακόψει και επαναπρογραμματίσει σε κοντινή ημερομηνία την δίκη των υπολοίπων υποθέσεων, συμπεριλαμβανομένης αυτής των “Moria 6”.

Πενήντα επτά άνθρωποι σκοτώθηκαν πρόσφατα σε ένα τελείως προδιαγεγραμμένο σιδηροδρομικό δυστύχημα εξαιτίας της ανάλγητης αδιαφορίας της εξουσίας για τις ζωές των άλλων και ενός διάχυτου κλίματος ατιμωρησίας. Είναι αυτή η ίδια έλλειψη λογοδοσίας ως προς τις εν γένει αυθαίρετες ενέργειες των θεσμικών οργάνων που οδήγησε εν προκειμένω στη συνέχιση της άδικης φυλάκισης τεσσάρων νέων ανθρώπων – τρεις από τους οποίους ήταν παιδιά όταν συνελήφθησαν. Οι αδικίες που έχουν συντελεστεί μετά τη σύλληψη των “Moria 6” δεν είναι δυστυχώς μεμονωμένες, αλλά αποτελούν συστημική έκφραση των κατασταλτικών και καταπιεστικών μηχανισμών του κράτους. 

Βγαίνοντας από το Δικαστήριο, η Βίκυ Αγγελίδου, μία εκ των δικηγόρων των κατηγορουμένων από το Legal Centre Lesvos, δήλωσε: “Οι τρεις δικαστές του Εφετείου, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία τη γενική απεργία των εργαζομένων στη χώρα, αποφάσισαν να κρατήσουν τους τέσσερις νεαρούς ομήρους στη φυλακή για έναν ακόμη χρόνο, παρά την παντελή έλλειψη στοιχείων εναντίον τους. Για άλλη μια φορά, η ελληνική δικαιοσύνη έδειξε το ζοφερό, τιμωρητικό της πρόσωπο απέναντι στους αδύναμους. Δυστυχώς, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα”.

Για επικοινωνία με τον Τύπο (συνήγοροι των “Moria 6” από το LCL):

• Βίκυ Αγγελίδου: vicky@legalcentrelesvos.org, +30 693 266 5113
• Αναστασία Νταϊλιάνη: natasha@legalcentrelesvos.org, +30 694 425 1704
• Βασίλης Ψώμος: vasilis@legalcentrelesvos.org, +30 697 933 0748

Update on the trials of the Moria 6: Justice delayed is justice denied

Appeal trial for four of the Moria 6 was postponed one year, while the two who were tried as minors will have their case heard at the Supreme Court tomorrow, the 10 March 2023.

The appeal trial of four of the Moria 6 originally scheduled to take place on Monday 6 March 2023, was postponed yesterday for a year by the Mixed Jury Appeal court of the North Eastern Aegean in Mytilene, Lesvos, until 4 March 2024. During this year, the four young men convicted for the 2020 Moria fires will likely remain in prison, despite the lack of any credible evidence against them, and despite procedural errors which should have led to the annulment of the procedure. 

The prosecution had scheduled the Moria 6 case last in a docket of seven total cases on the day of the trial, so its postponement was seemingly predetermined. On Monday 6 March, only four of the seven cases were heard and the remaining cases, including the Moria 6, were rescheduled for Wednesday, 8 March. Due to a national general strike, the court could however not operate normally yesterday, and all these cases have been postponed until 2024. This was despite the fact that the defence lawyers warned the court in advance that the strike had been called for Wednesday 8 March. Yesterday, the general strike gave the court the perfect excuse to postpone the Moria 6 appeal trial further. 

After two days of waiting in the courtroom on Monday and Wednesday, where the defendants were held for hours handcuffed in pairs, they were finally explained through double interpretation about their case’s postponement and their return to prison for a year. The defence lawyers intend to apply for the young men’s conditional release from prison, but this is not guaranteed.

The postponement of the Moria 6 appeal trial also means that crucial new evidence showing that three of the four were minors when arrested, and raising additional doubts about the evidence that led to the conviction of the four defendants, will not be considered for another year. Among this new evidence is a comprehensive report and video about the circumstances of the Moria fires, including a spatio-temporal reconstruction of the spreading of the fires by the investigative research group, Forensic Architecture. 

While these four young men were denied the opportunity to defend themselves in court yesterday, the two other accused of the Moria 6, who were tried as minors, have petitioned to the Supreme Court to annul their conviction, which had been confirmed on appeal, and will be represented by the Legal Centre Lesvos’ lawyers. Their hearing at the Supreme Court is scheduled for this Friday 10 March 2023. We hope that the Court will recognise the serious procedural errors in this case. All three trials held to date for the Moria 6 (see [1] and [2] and [3]) constituted  gross miscarriages of justice, and blatantly violated the rights of the defendants. 

Yesterday’s non trial represents a further punishment of the defendants. Arbitrary and lengthy trial postponements have become a norm, and are a part of the cruel treatment received in the Greek criminal justice system, in particular for foreigners. Nearly 60% of the prison population in Greece are foreigners, showing their incredibly disproportionate rate of criminalisation, which has in turn led to a complete overload of the Greek penal system. 

It would be naive to interpret as exceptional the choice of the court to reschedule the trial to Wednesday, 8 March – an official national general strike day, initially called by the railway workers to protest the recent train wreck that took the lives of 57 people, which was an accident waiting to happen. Due to the strike, people who both support the strike and the Moria 6, were forced to choose between joining the strike or standing in solidarity with the defendants at the court, and the presence of the public yesterday in court was visibly diminished. At the same time, the court attempted to shift blame on the strike itself as the reason for the postponement, although this lengthy postponement could have been avoided if the trial of the Moria 6 had been interrupted and rescheduled for an earlier date. 

Fifty-seven people were recently killed in a completely predictable train accident as a result of the callous disregard for the lives of others by those in power, and a general climate of impunity. It is this same lack of accountability for the arbitrary actions of institutions, which has led to the continued unjust imprisonment of four young people – three of whom were children at the time of their arrest. The injustices that have been carried out since the arrest of the Moria 6 are unfortunately not isolated, but are part of the systemic oppressive machination of the State. 

Coming out of the Court, Vicky Aggelidou, one of the defendants’ lawyer from the Legal Centre Lesvos said: “The three judges of the Appeal court, hidden behind a general strike of workers in Greece, decided to keep holding the four young men hostage in prison for one more year, despite the lack of evidence against them. Once again Greek justice showed its grim, punitive face towards the marginalised. Unfortunately, this comes as no surprise.”

Press Contacts (lawyers from LCL representing the Moria 6):

• Vicky Angelidou: vicky@legalcentrelesvos.org, +30 693 266 5113
• Anastasia Ntailiani: natasha@legalcentrelesvos.org, +30 694 425 1704
• Vasilis Psomos: vasilis@legalcentrelesvos.org, +30 697 933 0748

Eλληνικά παρακάτω

In October 2020, nearly 200 people who had departed from Turkey to seek asylum in the European Union were caught in a storm off the coast of Crete, Greece. Finding themselves in a state of emergency, the passengers made a distress call to the Hellenic Coast Guard requesting assistance. The Applicants, eleven passengers from the boat who are represented by Anastasia Ntailiani of the Legal Centre Lesvos, testified that, following their emergency call, the Greek authorities illegally and violently expelled them towards Turkey, ultimately abandoning them on life rafts at sea. Following their illegal expulsion, they submitted an application before the European Court of Human Rights (ECtHR) against Greece, which was communicated by the ECtHR to Greece in December 2021 in the case in the case of S.A.A. and Others v Greece (app. no. 22146/21). To date, the Greek authorities have denied that pushbacks take place.

Legal Centre Lesvos publishes today a forensic reconstruction video, linked here, produced by an independent forensic research team. The team held interviews with survivors of the pushback, analysed testimonies and available evidence of the pushback, and produced a reconstruction video of the events on 20-21 October 2020. The video demonstrates that the Hellenic Coast Guard, instead of rescuing the approximately 200 people who were in distress at sea, they violently attacked, detained, and ultimately abandoned them at sea in a massive coordinated and illegal pushback operation. 

The evidence, including the forensic reconstruction published today, not only illustrates that the Greek authorities conducted this violent pushback and therefore is liable for the associated human rights violations, but also that this operation was consistent with the Greek authorities’ systematic practice of collective expulsions that has been extensively documented and reported  – both before and since the time of the events in question.

S.A.A. and Others v Greece is the fifth legal action filed by LCL lawyers before the ECtHR, representing survivors of illegal and violent expulsions from Greece. It is among 32 pushback cases communicated to Greece a year ago by the ECtHR, all of which were filed between December 2020 and August 2021 and concern migrants who had arrived to Greece with the intention to seek asylum and were instead met with violence, humiliation, and torture at the hands of Greek authorities, before being abandoned at sea or violently returned to Turkey via the Evros border. 

As human rights defenders we understand the complex and multifactorial process in order for an application to succeed. However, given the dismal reality of the current national political context, where there is on the one hand a complete denial by the authorities of pushbacks happening at Greece’s sea and land border and on the other hand a continuous attempt to criminalise and marginalise people and organisations in the field and refugees themselves, the ECtHR offers an opportunity to pierce the ongoing impunity and to restore a sense of justice which is more imperative than ever.  In the case of S.A.A. v. Greece, a massive and violent pushback operation took place. The court has, in our opinion, all the necessary evidence at its disposal to condemn the violations committed against the Applicants.

Anastasia Ntailiani, LCL lawyer representing the Applicants in S.A.A.

Press Contacts:

• Anatasia Ntailiani: Natasha@legalcentrelesvos.org , +30 694 425 1704
• Lorraine Leete, lorraine@legalcentrelesvos.org, +30 695 507 4724

Δελτιο Τυπου: Το βιντεο αποτυπωσης και αναπαραστασης που δινεται σημερα στη δημοσιοτητα καταδεικνυει την παρανομη επαναπροωθηση 200 μεταναστων απο τις ελληνικες αρχες στα ανοικτα των ακτων της Κρητης το 2020

Τον Οκτώβριο του 2020, σχεδόν 200 άτομα που είχαν αναχωρήσει από την Τουρκία για να ζητήσουν άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση βρέθηκαν εν μέσω καταιγίδας στα ανοιχτά της Κρήτης. Ευρισκόμενοι σε κατάσταση ανάγκης, οι επιβάτες πραγματοποίησαν κλήση έκτακτης ανάγκης στο Λιμενικό Σώμα-Ελληνική Ακτοφυλακή ζητώντας βοήθεια. Οι έντεκα προσφεύγοντες επιβάτες του σκάφους που εκπροσωπούνται από την Αναστασία Νταϊλιάνη, δικηγόρο του Legal Centre Lesvos, ισχυρίζονται ότι, μετά από κλήση έκτακτης ανάγκης, οι ελληνικές αρχές τους επαναπροώθησαν παράνομα και βίαια προς την Τουρκία, εγκαταλείποντάς τους εν τέλει σε φουσκωτές σχεδίες στη θάλασσα. Μετά την παράνομη απέλασή τους, υπέβαλαν προσφυγή ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) κατά της Ελλάδας, η οποία κοινοποιήθηκε από το ΕΔΑΔ στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2021 στην υπόθεση S.A.A. και άλλοι κατά Ελλάδας (αρ. υπόθεσης 22146/21). Μέχρι και σήμερα, οι ελληνικές αρχές αρνούνται ότι πραγματοποιούνται επαναπροωθήσεις.

Το Legal Centre Lesvos (LCL) δημοσιεύει σήμερα ένα βίντεο αποτύπωσης και αναπαράστασης των γεγονότων, που δημιουργήθηκε από ανεξάρτητη ερευνητική ομάδα. Η ομάδα πραγματοποίησε συνεντεύξεις με επιζώντες/ώσες της επαναπροώθησης, ανέλυσε μαρτυρίες και διαθέσιμα στοιχεία για αυτήν, και παρήγαγε ένα βίντεο αναπαράστασης των γεγονότων της 20-21 Οκτωβρίου 2020. Το βίντεο καταδεικνύει ότι το Λιμενικό Σώμα-Ελληνική Ακτοφυλακή, αντί να διασώσει τους περίπου 200 ανθρώπους που βρίσκονταν σε κίνδυνο στη θάλασσα, τους επιτέθηκε βίαια, τους έθεσε υπό κράτηση και τελικά τους εγκατέλειψε στη θάλασσα σε μια μαζική, συντονισμένη και παράνομη επιχείρηση επαναπροώθησης.

Τα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης της αναπαράστασης των γεγονότων που δημοσιεύεται σήμερα, όχι μόνο καταδεικνύουν ότι οι ελληνικές αρχές διεξήγαγαν αυτή τη βίαιη επαναπροώθηση και επομένως είναι υπεύθυνες για τις σχετικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά επίσης ότι αυτή η επιχείρηση ήταν σύμφωνη με τη συστηματική πρακτική των ελληνικών αρχών να προβαίνουν σε ομαδικές επαναπροωθήσεις, κάτι που έχει αναφερθεί και τεκμηριωθεί εκτενώς – τόσο πριν όσο και κατά την περίοδο των εν λόγω γεγονότων.

Η υπόθεση S.A.A. και λοιποί κατά Ελλάδας είναι η πέμπτη προσφυγή που κατατίθεται από δικηγόρους του LCL ενώπιον του ΕΔΔΑ, στο  πλαίσιο εκπροσώπησης θυμάτων παράνομων και βίαιων επαναπροωθήσεων από την Ελλάδα. Είναι μια από τις 32 υποθέσεις παράνομων επαναπροωθήσεων που κοινοποιήθηκαν στην Ελλάδα πριν από ένα χρόνο από το ΕΔΔΑ, το σύνολο των οποίων κατατέθηκαν μεταξύ Δεκεμβρίου 2020 και Αυγούστου 2021 και αφορούν μετανάστες που έφτασαν στην Ελλάδα με σκοπό να ζητήσουν άσυλο και υπέστησαν βία, ταπείνωση και βασανιστήρια από τις ελληνικές αρχές, πριν εγκαταλειφθούν στη θάλασσα ή επιστραφούν βίαια στην Τουρκία μέσω των συνόρων στον Έβρο.

Ως υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατανοούμε τη σύνθετη και πολυπαραγοντική διαδικασία για να ευδοκιμήσει μια αίτηση. Ωστόσο, δεδομένης της θλιβερής πραγματικότητας του εθνικού πολιτικού πλαισίου, όπου υπάρχει αφενός η πλήρης άρνηση από τις αρχές αναφορικά με επαναπροωθήσεις που συμβαίνουν στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα της Ελλάδας και αφετέρου μια συνεχής προσπάθεια ποινικοποίησης και περιθωριοποίησης ανθρώπων και οργανώσεων στο πεδίο και των ίδιων των προσφύγων, το ΕΔΔΑ προσφέρει μια ευκαιρία αναχαίτισης της συνεχιζόμενης ατιμωρησίας και συγχρόνως αποκατάστασης ενός αισθήματος δικαιοσύνης, που είναι σήμερα πιο επιτακτική από ποτέ. Στην περίπτωση της υπόθεσης S.A.A. κατά Ελλάδας, έλαβε χώρα μια μαζική και βίαιη επιχείρηση επαναπροώθησης. Το δικαστήριο έχει, κατά τη γνώμη μας, όλα τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία στη διάθεσή του για να καταδικάσει τις παραβιάσεις που διαπράχθηκαν σε βάρος των προσφευγόντων/ουσών.

Η Αναστασία Νταϊλιάνη, δικηγόρος του LCL που εκπροσωπεί τους προσφεύγοντες/ουσες στην υπόθεση S.A.A.

Για επικοινωνία με τον Τύπο:

• Anatasia Ntailiani: Natasha@legalcentrelesvos.org , +30 694 425 1704
• Lorraine Leete, lorraine@legalcentrelesvos.org, +30 695 507 4724

Press release of the initiatives Legal Centre Lesvos, Aegean Migrant Solidarity, borderline-europe e.V., You can’t evict Solidarity and Deportation Monitoring Aegean on 8 December 2022

Yesterday, 8 December 2022, the twice postponed appeal trial of Amir Zahiri and Akif Razuli took place in Mytilini, Greece. At the end the three judge Appeal Court acquitted Akif, but found Amir guilty of “boat driving” and sentenced him to 8 years in prison. Compared to the first instance decision, his sentence was substantially reduced, which means that he is eligible for early release on parole. The initiatives Legal Centre Lesvos, Aegean Migrant Solidarity, borderline-europe e.V., You can’t evict Solidarity and Deportation Monitoring Aegean observed the case of the two on Lesvos and welcome their upcoming release from prison.

After a day of suspense as to whether the trial would take place or again be postponed, the trial finally started late on Thursday afternoon. Four witnesses testified for the defendants, who were represented by lawyers from the Legal Center Lesvos and Human Rights Legal Project Samos.

At the close of the trial, the prosecutor proposed that Akif be found not guilty, due to the lack of any evidence that he was driving the boat, and the judges agreed.

Despite doubt being raised as to Amir’s guilt, the Court found Amir guilty of facilitating illegalised entry – i.e. “boat driving”. They rejected the argument that Amir was forced to drive the boat out of necessity to save the life of his family and others on the boat – a legal reason for acquittal. However, the court did reduce his sentence to 8 years based on mitigating circumstances, so he now can apply for early release, given his time earned working and studying while in prison. This result, while insufficient, is welcome news for his family.

Although there was never credible evidence against them, both defendants have now been in prison for almost 3 years.

The Coast Guard witness – the State’s sole witness against Akif and Amir – failed to appear once again to testify in court yesterday. In their scheduled appeal trial in April of 2022, said witness didn’t show up, which was used as an excuse to postpone the trial.

This is unfortunately a common occurance in these “boat driving” cases, where the Coast Guard or police are the only witnesses against the accused. Just this Monday, in the case of A.B., the Mytilene Court postponed A.B.’s trial until May 2023, because the Coast Guard witness did not show up for trial, and did not give any excuse for his absence. While the Court fined the Coast Guard officer 200 Euros for failing to show up, this is a mere slap on the wrist, while A.B.’s life is again kept in limbo for another six months.

Yesterday, the Coast Guard witness who had given written testimony against Amir and Akif again failed attend the trial. This time, fortunately, the case went forward.

It is important to recall that the defendants testified in the first trial that when they reached Greek waters in their journey from Turkey in March 2020, the Hellenic Coast Guard attempted to push them back to Turkey, and in the process damaged the boat causing it to start sinking. According to the defendants’ testimony, the Coast Guard was then forced to take all the passengers on board and bring them to Greece. Of particular importance, yesterday it was the Prosecutor who raised the issue of whether or not there was an attempted pushback by the Coast Guard during Amir and Akif’s crossing, in his questioning of the defendants. The continued absence of the Coast Guard witness is also of note, given the implications that he may have been involved in this attempted pushback – the real crime in this case.

About 40 people from solidarity groups and the press were present inside the courtroom and gathered outside following the trial. At 7pm, when the verdicts and sentences were announced, the two were greeted with banners and chants celebrating their freedom.

Yesterday’s acquittal of Akif Razuli, and reduced sentence for Amir Zahiri was a small victory. But this is a very small step in the context in which there are still thousands of people who are imprisoned in Greece with the same charge, simply because they were looking for a better future. We will stand by all those who are in prison for crossing borders and fight with them for their freedom.

Kim Schneider from the initiative You can`t evict Solidarity.

After almost three years, this result is the bare minimum of what Akif deserves. He came to Greece as a refugee and found himself in prison without any evidence against him. We hope that the unjust anti-smuggling law that he and Amir were charged under will be abolished and that the persecution of refugees in the cogs of the Greek justice system will come to an end.

Vicky Aggelidou, from the Legal Centre Lesvos, who represented Akif Rasuli

If I only consider this one trial, I have nothing to criticise from a procedural point of view. However, the prosecution of Akif Razuli and Amir Zahiri is not made of this one trial. Even if previous violations were corrected by acquitting Akif Razuli, he will not get back any of the nearly three years he spent in prison for no reason. And we must not forget that Amir Zahiri was again found guilty. Although the sentence was drastically reduced and Amir Zahiri now can hope to soon be released on parole, it still is a politically motivated conviction in a trial that shouldn’t have happened in the first place.

Annina Mullis, Trial Observer from European Lawyers for Democracy and Human Rights & Swiss Democractic Lawyers

Yesterday’s trial partially restore a great injustice against Amir and Akif. We hope that in the future we will never again see similar cases of people being convicted without evidence and witnesses and without adequate interpretation, as was the case in the first trial of Amir and Akif.

Community Peacemakers Team – Aegean Migrant Solidarity

Press contact:
Lorraine Leete
Legal Centre Lesvos
@legalcentrelesvos.org
Phone: +30 695 5074725

On 20 and 21 September 2022, the Legal Centre Lesvos represented Μ.Μ., a seventeen year old Afghan teenager, who arrived by boat to the Evros region of Northern Greece in order to seek asylum in March 2022. He was arrested immediately upon arrival, and following this arrest was accused of having smuggled 5 people across the border between Greece and Turkey for financial gain, which is a felony. 

Since the day he was arrested, M.M. was at no point provided with an interpreter to communicate in his mother tongue, Dari, or any other language he speaks fluently, as is required by law. M.M.’s initial statement to the police was with the use of a Turkish interpreter, a language M.M. does not speak. Since his arrest, M.M. was not visited by any state-appointed lawyer, although one had been appointed to him. Additionally, the evidence used to bring charges against M.M. is also suspect, as it consists of several identical copy-paste witness statements that were recorded by the police from people who were on the same boat as M.M., which draws suspicion that the testimonies have been written jointly or by the same entity, and just signed by different witnesses. None of this was raised by M.M.’s appointed attorney, who did not meet M.M. before the pre-trial hearing and filed a memo only based on the statement M.M. had made to the police. Following this hearing, it was decided that M.M. would be charged with facilitation of illegal entry to Greece of foreign nationals (human smuggling), and held in pretrial detention. It is important to note here that the accusation of human smuggling is capped with a maximum 10 years prison sentence for each person transferred on the boat, however, if the motive of financial gain is proven, the prison sentence starts from a minimum 10 years per person. In sum, Μ.Μ. was forced to give his initial statement to the police in a language he does not speak, without any legal support, despite the serious charges he was facing, and as a result following a pre-trial hearing he was held in detention for approximately six months awaiting trial.

Given their past involvement defending the rights of criminalised alleged “boat drivers”, the lawyers of the Legal Centre Lesvos undertook legal representation in M.M.’s case. 

M.M.’s trial on the above charges was scheduled for 20 September 2022, and was postponed for a day to find a Dari interpreter, after intervention of Legal Centre Lesvos’s lawyers. Moreover, M.M. was 17 years old when he arrived in Greece. Despite this fact, his case was handled as one of an adult until his appearance in court, after a superficial age-assessment procedure conducted shortly after his arrest found him to be an adult. This age determination was of crucial importance for the progression of the court case since minors are tried in separate courts and potential penalties for minors are less than for adults. In order to prove M.M.’s age to the court, Legal Centre Lesvos obtained the original national identity documents of M.M. from Afghanistan and from the Embassy of Afghanistan in Athens. With the submission of these identification documents, the one Judge Appeal Court of First Instance of Komotini ruled that her court was incompetent to progress with the case by acknowledging that M.M. indeed is a minor. The case was therefore referred to the regional minor’s court, and on motion of the Legal Centre Lesvos, the judge ordered M.M.’s release from prison until his trial.

The court’s decision was the only logical outcome, given the evidence presented. However, all too often we have found that the courts fail to apply their own rules, and foreign nationals in particular find themselves convicted to lengthy prison sentences without any credible evidence, or tried as adults despite certification of their status as minors. M.M’s freedom and recognition as a minor by the Komotini Court is welcome news in an otherwise bleak legal landscape, and we hope that the rule of law and reason will continue to prevail when M.M. is brought to trial in the future. 

* CPT/Aegean Migrant Solidarity, Borderline Europe, BordermonitoringEU, Encarcerating the Marginalised, The Fight Against Alleged ›Smugglers‹ on the Greek Hotspot Islands, 2020, available at: https://bordermonitoring.eu/wp-content/uploads/2020/12/report-2020-smuggling-en_web.pdf

**********************

Το Μονομελές Εφετείο Κομοτηνής αναγνωρίζει την ανηλικότητα εντολέα του Legal Centre Lesvos και διατάσσει την άρση της προσωρινής του κράτησης σε μια ακόμη δίκη εις βάρος αιτούντος άσυλο  που κατηγορήθηκε ως διακινητής 

Από την ημέρα της σύλληψής του και μέχρι την ανάκριση, δεν υπήρχε διαθέσιμη διερμηνεία στα Νταρί, μητρική γλώσσα του Μ.Μ, όπως απαιτείται από το νόμο. Κατά το στάδιο της προανάκρισης, η απολογία του M.M διεξήχθη παρουσία Τούρκου διερμηνέα στα τουρκικά, γλώσσα που ο M.M. αγνοεί. Επιπλέον, παρά τον αυτεπάγγελτο διορισμό δικηγόρου για την απολογία ενώπιον του Ανακριτή, δεν έλαβε χώρα καμιά συνάντηση μεταξύ της δικηγόρου και του Μ.Μ. πριν από αυτήν. Αντιθέτως, υπεβλήθη από τη συνήγορο απλά υπόμνημα-πιστή αντιγραφή της προανακριτικής απολογίας του M.M, που έλαβε παράνομα χώρα με Τούρκο διερμηνέα.   Επιπλέον, οι ένορκες καταθέσεις των λοιπών επιβαινόντων στη βάρκα στο στάδιο της προανάκρισης ενώπιον των αστυνομικών αρχών ήταν σκανδαλωδώς πανομοιότυπες εγείροντας εύλογα ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα διεξαγωγής της. Εν τέλει, μετά την απολογία του ενώπιον του Ανακριτή, αποφασίστηκε η προσωρινή κράτηση του Μ.Μ για παράνομη μεταφορά στην Ελλάδα πολιτών τρίτων χωρών με την επιβαρυντική περίσταση της κερδοσκοπίας.  Είναι σημαντικό να σημειωθεί εδώ ότι η κατηγορία της παράνομης μεταφοράς πολιτών τρίτων χωρών στην Ελλάδα έχει ανώτατο όριο τα 10 έτη κάθειρξης για κάθε άτομο που μεταφέρεται, ωστόσο, αν αποδειχθεί το κίνητρο του οικονομικού οφέλους, η ποινή κάθειρξης ξεκινά από τα 10 έτη κατ’ ελάχιστο ανά άτομο. Εν κατακλείδι, ο Μ.Μ. απολογήθηκε ενώπιον του ανακριτή χωρίς ουσιαστική νομική υποστήριξη και επί τη βάσει μαρτυρικών καταθέσεων αμφίβολης αξιοπιστίας. 

Με δεδομένη την πρότερη εμπειρία τους στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των αυθαίρετα κατηγορούμενων ως “χειριστών βαρκών”, οι δικηγόροι του Legal Centre Lesvos ανέλαβαν τη νομική εκπροσώπηση στην υπόθεση του Μ.Μ. 

Η δίκη του M.M. είχε προγραμματιστεί για τις 20 Σεπτεμβρίου 2022 και αναβλήθηκε για μία ημέρα προκειμένου να βρεθεί διερμηνέας Νταρί, μετά από παρέμβαση των δικηγόρων του Legal Centre Lesvos. Επιπλέον, ο Μ.Μ. ήταν 17 ετών όταν έφτασε στην Ελλάδα. Παρά το γεγονός αυτό, αξιολογήθηκε ποινικά ως ενήλικος μέχρι και την διαδικασία στο ακροατήριο, αφού μια παράτυπη διαδικασία εκτίμησης της ηλικίας του, που διενεργήθηκε λίγο μετά τη σύλληψή του, τον έκρινε ενήλικο. Ο ανωτέρω προσδιορισμός της ηλικίας του Μ.Μ. ήταν καθοριστικής δικονομικής σημασίας για την εξέλιξη της υπόθεσης, δεδομένου ότι αν αυτή φερόταν σε Δικαστήριο Ανηλίκων, ο Μ.Μ θα τύγχανε ευνοϊκότερης ποινικής μεταχείρισης.  Προκειμένου να αποδείξει την ηλικία του M.M. στο δικαστήριο, οι δικηγόροι του Legal Centre Lesvos έλαβαν το πρωτότυπο εθνικό έγγραφο ταυτότητας του M.M. από το Αφγανιστάν και πιστοποιητικό γέννησης από την Πρεσβεία του Αφγανιστάν στην Αθήνα. Με την προσκόμιση αυτών των ταυτοποιητικών εγγράφων ως προσαγομένων, το Μονομελές Εφετείο Κομοτηνής έκρινε ότι είναι αναρμόδιο, αναγνωρίζοντας τον Μ.Μ ως ανήλικο. Ως εκ τούτου, η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Δικαστήριο Ανηλίκων Ορεστιάδας και κατόπιν αιτήματος των δικηγόρων, η δικαστής διέταξε την άρση της προσωρινής κράτησης του Μ.Μ. μέχρι τη δίκη του.

Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν το μόνο λογικό αποτέλεσμα, δεδομένων των στοιχείων που παρουσιάστηκαν. Ωστόσο, πολύ συχνά διαπιστώνουμε ότι τα δικαστήρια δεν εφαρμόζουν την ισχύουσα νομοθεσία και  ιδιαίτερα οι αλλοδαποί πολίτες καταδικάζονται σε μακροχρόνιες ποινές κάθειρξης χωρίς αξιόπιστα αποδεικτικά στοιχεία ή δικάζονται ως ενήλικες παρά την πιστοποίηση της ανηλικότητάς τους. Η άρση της προσωρινής κράτησης  του Μ.Μ. και η αναγνώριση της ανηλικότητάς του από το δικαστήριο της Κομοτηνής είναι ευπρόσδεκτες ειδήσεις σε ένα κατά τα άλλα ζοφερό νομικό τοπίο και ελπίζουμε ότι το κράτος δικαίου και η λογική θα συνεχίσουν να επικρατούν όταν η υπόθεση του Μ.Μ εισαχθεί ενώπιον του Δικαστηρίου Ανηλίκων. 

* CPT/Aegean Migrant Solidarity, Borderline Europe, BordermonitoringEU, Encarcerating the Marginalised, The Fight Against Alleged ›Smugglers‹ on the Greek Hotspot Islands, 2020, available at: https://bordermonitoring.eu/wp-content/uploads/2020/12/report-2020-smuggling-en_web.pdf

Since the spring, Legal Centre Lesvos’ work continued to be instrumental in preventing illegal pushbacks of unregistered asylum seekers newly arrived on Lesvos through the provision of Emergency Legal Assistance. Thanks to coordination with other international actors, such as the United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) and non profit organisations defending migrants’ rights, including Médecins Sans Frontières (MSF) and Alarm Phone, this work ensured that asylum seekers who have arrived on Lesvos – sometimes for a few days already, without access to food, water or shelter in extreme weather conditions – have eventually had access to international protection procedures in Greece as well as other critical services such as urgent medical support. This work has been increasingly critical given the persistent, violent, and illegal practice of summary pushbacks at sea carried out by the Greek authorities, to expel and abandon at sea those who manage to arrive to the Greek waters and those who reach the Greek islands. 

Over the last three months, denunciation of pushbacks in the Aegean Sea and across the Evros River has intensified – with the extensive documentation and wide publication of cases where people seeking protection in Greece have instead been hunted down, captured, and taken out to sea where they were abandoned in motorless life rafts or the damaged dinghies they had travelled on, and in some documented cases thrown directly into the sea in a murderous and calous disregard for their lives. As denunciation efforts increased, NGOs and solidarity actors across Greece are also facing increasing pressure, intimidation and criminalisation for their reporting, denouncing and advocating work against these human rights violations. Indeed, officials of the  Greek government, and media platforms continue to tacitly accuse those who advocate against pushbacks of being involved in smuggling networks themselves. 

The efforts of organisations reporting on and advocating against those illegal pushbacks, however, have undoubtedly contributed to a shift in public discourse regarding pushbacks during this period: FRONTEX executive director resigned after a long investigation by the European Anti-Fraud Office and media reports revealing how FRONTEX actively covered up pushbacks of the Greek authorities; the Council of Europe Human Rights Commissioner issued recommendations denouncing pushbacks in different Council of Europe member states, including Greece; the Special Rapporteur on the situation of human rights defender published a press statement after her official visit in Greece expressing her concerns about the escalation of criminalisation of actors involved in the advocacy again pushbacks.

Further information on updates from Lesvos and our work can be found in our latest Newsletter, available for download here, and below.

Find details in the attached job notice. Deadline for applications is 28 August 2022.

Ελληνικά

On Tuesday 7 June 2022, A.A. and M.H, two of the six Afghan teenagers who were accused and convicted for the fires that destroyed Moria refugee camp in September 2020, will have their conviction and sentence re-examined before the Juvenile Appeal Court of Mytilene.

At the time of their arrest in September 2020, the two teenagers, now 18 and 19 years old, were both unaccompanied minors – i.e. children alone without their parents or other caretakers.  On 9 March 2021, in a trial that flouted basic procedural standards, they were found guilty of “arson with risk to human life” by the Three Judge Juvenile Court of Mytilene, despite a blatant lack of credible evidence presented against them. Both were convicted to 5 years in prison, with no recognition of mitigating factors, and have already spent nearly two years in Korinthos Minors prison and later Avlona prison for minors and young adults. Further details on their initial trial can be found in the Legal Centre’s previous publication following the trial. 

A petition for the release of the two young men was submitted by the Legal Centre Lesvos lawyers at the beginning of March 2022, since both are eligible for release due to time earned through working and attending school in prison, and both have a confirmed place to live and a support network outside prison when released.  However, in yet another cruel twist of fate, the hearing to decide on their eligibility to be released from prison based on these petitions was scheduled for the same day as their appeal trial, on 7 June 2022, in an Athens three-judge Juvenile Court, stretching the capacity of the Legal Centre Lesvos team, who will provide legal representation and defense to the two teenagers in both courts.

To further burden the teenagers and their lawyers from the Legal Centre Lesvos, the appeal trial was scheduled with less than 3 weeks notice, due to an error by the court secretary, who apparently forgot to send the first instance decision to the appeal court’s secretary until recently.

As a reminder, the fires that destroyed Moria camp in September 2020 came four and half years after the EU-Turkey Deal turned the Aegean islands into prison islands for those forced to cross the border from Turkey, and Moria camp became the notorious symbol of the EU’s migration policies. The destruction of Moria camp was the inevitable outcome of the cruel policies of dehumanisation and exclusion that created it. In September 2020, the number of people living in the camp had reached over 12,000 persons (despite an official capacity of 3,100), when movement restrictions had been in place for almost six months, and a growing fear of COVID-19 was spreading inside the camp – with government policies exacerbating these fears rather than providing any measures to protect people forced to live there from contracting the virus. The Greek authorities had violently cracked down on camp residents’ protests against the lack of public health measures by blocking the roads around the camp, isolating its residents, and firing tear gas and smoke bombs. Just one week prior to the fires, on 2 September 2020, the first person in the camp tested positive for the virus. Instead of moving infected people out of the camp, deploying medical staff or adopting hygiene measures for the people trapped inside, the Greek authorities announced the total lockdown of the camp, and the very next day signed a contract with a construction company to turn Moria Camp into a detention centre.

The inhumane living conditions in the hell of Moria – otherwise recognised by all participants in the trial – were ignored by the court to reduce the defendants’ sentence. Rather than recognising that the fires of Moria camp were the inevitable consequence of the “hotspot approach” and of the clear mismanagement of those deadly camp infrastructures, in particular during the COVID-19 pandemia crisis, the Greek state conveniently arrested six young Afghan teenagers, the “Moria 6” and presented them as the sole culprits of the fires. 

All six Afghans accused of the fire which destroyed Moria camp in September 2020 had been arrested arbitrarily and declared guilty by the Greek authorities, before their trials even took place, in full disregard of the fundamental principle of presumption of innocence. The Minister of Migration and Asylum himself announced on 15 September 2020, that “Moria arsonists are detained” the day before the arrest warrant was executed for the two minors, and the next day stated in an interview that “the camp was burned by six Afghani refugees who have been arrested”.  In addition to representing the two young minors accused of starting the fire, Legal Centre Lesvos lawyers were among the lawyers that represented the other 4 teenagers who were tried and convicted by the Mixed Jury Court of Chios in June 2021, and sentenced to ten years of imprisonment, despite extensive evidence that mitigated against their guilt. Both trials constituted  gross miscarriages of justice. 

The lawyers of Legal Centre Lesvos representing both young men hope that despite the complete disregard to basic principles of justice for any of the six young men of the Moria 6 up until now, the two men will finally receive a fair trial next week, and that the two will be released, so that one can join his family in Finland, and the other can continue his asylum procedure in Greece.

**

Δελτιο Τυπου: Απαιτουμε δικαιοσυνη και ελευθερια για τους 6 της Μοριας!

Την Τρίτη 7 Ιουνίου 2022, οι Α.Α. και Μ.Χ., δύο από τους έξι Αφγανούς εφήβους που κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν για τις πυρκαγιές που κατέστρεψαν τον προσφυγικό καταυλισμό της Μόριας τον Σεπτέμβριο του 2020, θα εμφανιστούν ενώπιον του Εφετείου Ανηλίκων Μυτιλήνης όπου θα επανεξεταστεί η καταδίκη και η ποινή που τους επιβλήθηκε στον πρώτο βαθμό.

Κατά τη σύλληψή τους τον Σεπτέμβριο του 2020, οι δύο έφηβοι, ηλικίας σήμερα 18 και 19 ετών, ήταν ασυνόδευτοι ανήλικοι, δηλαδή παιδιά μόνα τους χωρίς τους γονείς τους ή άλλον κηδεμόνα. Στις 9 Μαρτίου 2021, σε μια “άδικη” δίκη που περιφρόνησε βασικές διαδικαστικές και ουσιαστικές εγγυήσεις, κρίθηκαν ένοχοι για “εμπρησμό με κίνδυνο για ανθρώπινη ζωή” από το Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων Μυτιλήνης, παρά την παντελή έλλειψη αξιόπιστων στοιχείων εναντίον τους. Και οι δύο καταδικάστηκαν σε 5 χρόνια περιορισμό σε κατάστημα κράτησης ανηλίκων, χωρίς να τους αναγνωριστούν ελαφρυντικά, και έχουν εκτίσει σχεδόν δύο χρόνια, αρχικά στις φυλακές ανηλίκων Κορίνθου και αργότερα στις φυλακές Αυλώνας για ανηλίκους και νεαρούς ενήλικες. Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την δίκη του πρώτου βαθμού μπορείτε να βρείτε σε προηγούμενη δημοσίευση του Legal Centre Lesvos, που ακολούθησε μετά την δίκη.

Στις αρχές Μαρτίου 2022, οι δικηγόροι του Legal Centre Lesvos υπέβαλαν αίτηση αποφυλάκισης των δύο νεαρών ανδρών, δεδομένου ότι υπήρχε αυτή η δυνατότητα, καθόσον είχαν εκτίσει ήδη τον απαιτούμενο χρόνο προσαυξημένο από την εργασία και τη φοίτηση τους στο σχολείο εντός της φυλακής, ενώ και οι δύο έχουν επιβεβαιωμένο τόπο μόνιμης διαμονής και δίκτυο υποστήριξης εκτός φυλακής, όταν αποφυλακιστούν. Ωστόσο, κατά περίεργη σύμπτωση, η ακρόαση για να αποφασιστεί αν θα αποφυλακιστούν βάσει των ανωτέρω αιτήσεων προγραμματίστηκε για την ίδια ημέρα με τη δίκη της έφεσής τους, στις 7 Ιουνίου 2022, σε δικαστήριο της Αθήνας (Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων), δυσχεραίνοντας το έργο των δικηγόρων του Legal Centre Lesvos, το οποίο θα παρέχει νομική εκπροσώπηση και υπεράσπιση στους δύο εφήβους και στα δύο δικαστήρια.

Προς περαιτέρω επιβάρυνση των εφήβων και των δικηγόρων τους, η δευτεροβάθμια δίκη ορίστηκε μέσα σε λιγότερο από 3 εβδομάδες, κατόπιν κραυγαλέας κωλυσιεργίας της γραμματείας του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, η οποία καθυστέρησε να στείλει την πρωτοβάθμια απόφαση στη γραμματεία του εφετείου, ώστε να προσδιοριστεί η εφετειακή δίκη.

Υπενθυμίζεται ότι οι πυρκαγιές που κατέστρεψαν το καμπ της Μόριας τον Σεπτέμβριο του 2020 συνέβησαν τεσσεράμισι χρόνια αφότου η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας μετέτρεψε τα νησιά του Αιγαίου σε νησιά-φυλακές για όσους αναγκάζονται να περάσουν τα σύνορα από την Τουρκία και το καμπ της Μόριας έγινε το διαβόητο σύμβολο της απάνθρωπης μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ. Η πυρκαγιά στο καμπ ήταν το αναπόφευκτο αποτέλεσμα των σκληρών πολιτικών αποκλεισμού που το δημιούργησαν. Τον Σεπτέμβριο του 2020, ο αριθμός των ανθρώπων που ζούσαν σε αυτό ξεπερνούσε τους 12.000 (παρά την επίσημα δηλωμένη χωρητικότητα των 3.100 ατόμων), όταν οι περιορισμοί μετακίνησης είχαν τεθεί σε ισχύ για σχεδόν έξι μήνες, και ένας αυξανόμενος φόβος για τον νέο κορωνοϊό εξαπλωνόταν (κυρίως λόγω έλλειψης ενημέρωσης και προστατευτικών μέτρων) με τις κυβερνητικές πολιτικές να επιτείνουν αυτούς τους φόβους. Οι ελληνικές αρχές είχαν καταστείλει βίαια τις διαμαρτυρίες των κατοίκων του καταυλισμού ενάντια στην έλλειψη μέτρων δημόσιας υγείας, αποκλείοντας τους δρόμους γύρω από αυτό, απομονώνοντας τους κατοίκους του και ρίχνοντας δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης. Μόλις μία εβδομάδα πριν από τις πυρκαγιές, στις 2 Σεπτεμβρίου 2020, επιβεβαιώθηκε το πρώτο θετικό κρούσμα στο καμπ. Αντί να μετακινήσουν, στο επόμενο χρονικό διάστημα, τα επιβεβαιωμένα κρούσματα από τον χώρο, να αναπτύξουν ιατρικό προσωπικό ή να υιοθετήσουν μέτρα υγιεινής για τους εγκλωβισμένους μέσα στο καμπ, οι ελληνικές αρχές ανακοίνωσαν τον πλήρη αποκλεισμό του χώρου και την επόμενη κιόλας ημέρα υπέγραψαν σύμβαση με κατασκευαστική εταιρεία για την περίκλειση του καμπ και  τη μετατροπή του σε κέντρο κράτησης.

Οι απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στην κόλαση της Μόριας  -που κατά τα άλλα αναγνωρίστηκαν από όλους τους συμμετέχοντες στις δίκες- αγνοήθηκαν από το δικαστήριο με αποτέλεσμα να μη μειωθεί η ποινή των κατηγορουμένων. Το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να αναγνωρίσει ότι οι πυρκαγιές στο καμπ της Μόριας (οι οποίες προφανώς δεν προκλήθηκαν από τους έξι κατηγορούμενους) προέκυψαν ως αναπόφευκτη συνέπεια των χαωδών συνθηκών που επικρατούσαν, ιδίως κατά τη διάρκεια της κρίσης της πανδημίας COVID-19. Αντ’ αυτού, συνελήφθησαν βολικά έξι νεαροί Αφγανοί, οι οποίοι κατηγορήθηκαν ως οι υπαίτιοι των πυρκαγιών.

Και οι έξι Αφγανοί που κατηγορήθηκαν για την πυρκαγιά που κατέστρεψε τον καταυλισμό της Μόριας τον Σεπτέμβριο του 2020 είχαν συλληφθεί αυθαίρετα και είχαν κηρυχθεί ένοχοι από τις ελληνικές αρχές, πριν καν διεξαχθούν οι δίκες τους, κατά πλήρη καταστρατήγηση της θεμελιώδους αρχής του τεκμηρίου της αθωότητας. Ο ίδιος ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου ανακοίνωσε στις 15 Σεπτεμβρίου 2020 ότι “οι εμπρηστές της Μόριας κρατούνται”, μία ημέρα πριν από την εκτέλεση του εντάλματος σύλληψης των δύο ανηλίκων, ενώ την επόμενη ημέρα δήλωσε σε συνέντευξή του ότι “το καμπ κάηκε από έξι Αφγανούς πρόσφυγες που έχουν συλληφθεί”.  Εκτός από την εκπροσώπηση των δύο νεαρών ανηλίκων που κατηγορήθηκαν για την έναρξη της πυρκαγιάς, οι δικηγόροι του Legal Centre Lesvos ήταν μεταξύ των δικηγόρων που εκπροσώπησαν τους άλλους τέσσερις εφήβους που δικάστηκαν ως ενήλικοι και καταδικάστηκαν από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χίου τον Ιούνιο του 2021 σε δεκαετή κάθειρξη, παρά την προσκόμιση από μέρους τους ενώπιον του Δικαστηρίου πληθώρας στοιχείων που κατέρριπταν τα περί ενοχής τους. Και οι δύο δίκες κινήθηκαν στο όριο της κακοδικίας και παραβίασαν κατάφωρα τα δικαιώματα των κατηγορουμένων. 

Οι δικηγόροι του Legal Centre Lesvos που εκπροσωπούν και τους δύο νεαρούς ελπίζουν ότι παρά την πλήρη καταστρατήγηση των βασικών αρχών της νομιμότητας στον πρώτο βαθμό για τους “6 της Μόριας” μέχρι τώρα, οι δύο έφηβοι θα τύχουν επιτέλους δίκαιης δίκης την επόμενη εβδομάδα και θα αφεθούν ελεύθεροι, ώστε ο ένας να μπορέσει να συναντήσει την οικογένειά του στη Φινλανδία και ο άλλος να συνεχίσει τη διαδικασία ασύλου του στην Ελλάδα.

Ελληνικό κείμενο

The organizations Legal Centre Lesvos, Aegean Migrant Solidarity, Borderline Europe e.V., You can’t evict Solidarity and Deportation Monitoring Aegean demand freedom for two young refugees.

The two men from Afghanistan were seeking safety in Europe, but were instead arbitrarily convicted to 50 years imprisonment. The Appeal Trial will take place on 17 March 2022 in Lesvos.

Twitter: @cantevict; #FreeAmirAndRazuli

Amir and Razuli tried to reach Greece on a rubber boat in March 2020. They testified that the Greek coast guard attacked them and tried to push them back to Turkey by force. The attack caused the boat to sink and the coast guard had to take them on board. Amir and Razuli were arbitrarily charged with “facilitating illegal entry” and “provoking a shipwreck”, in addition to their own entry. On the 8th of September 2020 they were sentenced to 50 years in prison.

Amir and Razuli, 25 and 23, fled from Afghanistan trying to reach Europe in search of a life in safety. With Europe’s ever-increasing closure of borders and the lack of safe and legal ways to enter Europe and claim asylum, they were forced to embark on the dangerous journey on a rubber boat across the Aegean Sea. Amongst the other people in the boat was also Amir’s young daughter and his heavily pregnant wife.¹

They made their journey in March 2020, the month in which the Greek government announced the suspension of one of the most fundamental human rights – the right to apply for asylum, and consequently charged people seeking protection with their own “illegal entry”, blatantly contradicting EU law and the Geneva Convention.

In their first trial, Razuli and Amir testified that the Greek coast guard attacked the boat as soon as they had entered Greek waters and tried to push it back into Turkish waters using metal poles. In doing so, they punctured the boat, causing water to enter and putting the life of the people onboard at risk.² As the boat was about to sink, the coast guard eventually took them on board.

Following this deeply traumatizing experience, the coast guard proceeded with heavily beating up Amir and Razuli, arbitrarily accusing the two of being the smugglers. According to Amir’s wife who had to witness all of this together with her daughter, they only stopped when she held up their young child in front of her husband begging the men to stop.

As soon as they arrived at the Greek island of Lesvos, Amir and Razuli were separated from the rest of the group and brought to the police station. The coast guard accused them of their own entry, of facilitating the unauthorized entry of the other people on the boat and of having endangered the people’s lives.

They were since held in pre-trial detention and sentenced to 50 years in prison on 8th of September 2020. Although there is no evidence against them except for the statement of the coast guards, they were only acquitted of the accusation of “provoking a shipwreck”.

The Appeal Trial will take place on 17 March 2022 on Lesvos and lawyers from the Legal Centre Lesvos and the Human Rights Legal Project on Samos will defend Amir and Razuli in the upcoming trial.

Almost every day, people seeking protection are criminalized for their own flight and arbitrarily sentenced to lengthy prison terms and heavy fines. Recently, a survivor of a shipwreck has even been criminalized for the death of his six-year-old son, who died when they tried to cross from Turkey to Greece (see the campaign Free the #Samos2). Suspects, or what we would deem ‘victims’ of this unjust legislation, usually have limited access to legal assistance. Judgments are often pronounced despite lack of evidence and poor quality of translation. In Greece, the average trial in these cases lasts only around 30 minutes, leading to an average sentence of 44 years and fines over 370.000 Euro. According to official numbers by the Greek ministry of justice, almost 2.000 people are currently in Greek prisons for this reason. However, the fates of these people are seldom known. Arrested immediately upon arrival, most of them are locked away unnoticed, without their names known and no access to support from outside.

• We demand a thorough investigation, justice and the release of Amir and Razuli, as well as the dropping of all charges against them!
• We demand freedom for all those imprisoned for “boat driving” and the end of criminalization of people on the move!
• The European Union must stop the arbitrary incarceration of refugees and migrants!

Press Contacts:

• Marion Bouchetel, Legal Centre Lesvos, marion@legalcentrelesvos.org, Phone: +30 697 761 9003
• Kim Schneider, You can’t evict Solidarity, cantevictsolidarity@riseup.net, Phone: +49 152 19255205

1^ Amir’s wife has meanwhile given birth to their second child. After the trial, Amir met his two-month-old baby for the first time and as he held his child for the first time in his arms, the police shouted at him to give the infant back to the mother, causing his family extreme distress.

2^ In the past months, numerous reports emerged bearing testimony to the Greek coast guard’s illegal and cruel practice of violent pushbacks, destroying the engine of refugee boats, disabling the boats, and then leaving the people to their fate in the middle of the sea. Read more about this in the New York Times, the Deutsche Welle and the Spiegel.

**********

Δελτιου Τυπου: Δικαιοσυνη για τους Amir και Razuli!

Οι οργανώσεις Legal Centre Lesvos, Aegean Migrant Solidarity, Borderline Europe e.V, You can’t evict solidarity και Deportation Monitoring Aegean απαιτούμε ελευθερία για δύο νέους πρόσφυγες.

Οι δύο άνδρες από το Αφγανιστάν αναζητούσαν ασφάλεια στην Ευρώπη, αλλά αντιθέτως καταδικαστήκαν αυθαιρέτως σε 50 χρόνια φυλάκιση. Το Εφετείο θα διεξαχθεί στις 17 Μαρτίου 2022.

Twitter: @cantevict; #FreeAmirAndRazuli

Όταν οι Amir και Razuli προσπάθησαν να φτάσουν στην Ελλάδα με πλαστική βάρκα, το Μάρτιο του 2020, δέχθηκαν επίθεση από την ελληνική ακτοφυλακή που προσπάθησε να τους ωθήσει βίαια πίσω στην Τουρκία. Η επίθεση είχε ως αποτέλεσμα τη βύθιση της βάρκας και η ακτοφυλακή αναγκάστηκε να πάρει τους επιβαίνοντες στο δικό της σκάφος. Εκτός από τις δικές τους κατηγορίες για παράνομη είσοδο στη χώρα, ο Amir και ο Razuli κατηγορήθηκαν επιπλέον και αυθαίρετα για “διευκόλυνση παράνομης εισόδου” και “πρόκληση ναυαγίου”. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2020 καταδικάστηκαν σε 50 χρόνια φυλάκισης.

Ο Amir και ο Razuli, 25 και 23 χρονών αντίστοιχα, έφυγαν από το Αφγανιστάν προσπαθώντας να φτάσουν στην Ευρώπη αναζητώντας μια ζωή με ασφάλεια. Με το συνεχώς αυξανόμενο κλείσιμο των συνόρων της Ευρώπης και την έλλειψη ασφαλών και νόμιμων τρόπων εισόδου στην Ευρώπη και αναζήτησης ασύλου, αναγκάστηκαν να ξεκινήσουν το επικίνδυνο ταξίδι με πλαστική βάρκα στο Αιγαίο Πέλαγος. Μεταξύ των άλλων ανθρώπων στη βάρκα ήταν επίσης η μικρή κόρη του Amir και η γυναίκα του σε προχωρημένη εγκυμοσύνη¹.

Έκαναν το ταξίδι τους τον Μάρτιο του 2020, τον μήνα κατά τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε την αναστολή ενός από τα πλέον θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα – το δικαίωμα να υποβάλει κανείς αίτημα ασύλου – και, κατά συνέπεια, κατηγόρησε για «παράνομη είσοδο», τους ανθρώπους που ζητούν προστασία, η στάση αυτή είναι κατάφωρα σε αντίθεση με το Δίκαιο της ΕΕ και τη Σύμβαση της Γενεύης.

Στην πρώτη του δίκη, ο Razuli και ο Amir κατέθεσαν ότι Η ελληνική ακτοφυλακή επιτέθηκε στη βάρκα μόλις μπήκε στα ελληνικά χωρικά ύδατα και προσπάθησαν να την ωθήσουν πίσω στα τουρκικά νερά χρησιμοποιώντας μεταλλικές ράβδους. Με αυτόν τον τρόπο, τρύπησαν την πλαστική βάρκα, η οποία άρχισε να παίρνει νερά, και έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή των επιβαινόντων². Καθώς το σκάφος βυθίζονταν, η ακτοφυλακή τελικά πήρε τους επιβαίνοντες στο δικό της σκάφος.

Μετά από αυτή τη βαθιά τραυματική εμπειρία, η ακτοφυλακή προχώρησε στον ξυλοδαρμό των Amir και Razuli, κατηγορώντας τους αυθαίρετα τους ως διακινητές. Σύμφωνα με τη σύζυγο του Αmir, που έπρεπε να τα ζήσει όλα αυτά μαζί με την κόρη της, οι άντρες της ακτοφυλακής σταμάτησαν μόνο όταν σήκωσε το μικρό παιδί τους μπροστά από τον σύζυγό της, παρακαλώντας τους να σταματήσουν.

Μόλις έφτασαν στο ελληνικό νησί της Λέσβου, οι Amir και ο Razuli χωρίστηκαν από την υπόλοιπη ομάδα και μεταφέρθηκαν στο αστυνομικό τμήμα. Η ακτοφυλακή τους κατηγόρησε για τη δική τους παράνομη είσοδο στη χώρα, για τη διευκόλυνση παράνομης εισόδου των άλλων ανθρώπων στη βάρκα και για έκθεση σε κίνδυνο της ζωής των επιβαινόντων.

Οι δυο τους κρίθηκαν προφυλακιστέοι μέχρι τη δίκη τους και εντέλει καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης 50 ετών, στις 8 Σεπτεμβρίου 2020. Παρόλο που δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία εναντίον τους, εκτός από τη δήλωση των ακτοφυλάκων, απαλλάχθηκαν μόνο από την κατηγορία της «πρόκλησης ναυαγίου».

Το Εφετείο θα πραγματοποιηθεί στις 17 Μαρτίου 2022 οι δικηγόροι από το Legal Centre Lesvos και το Human Rights Legal Project θα είναι οι συνήγοροι υπεράσπισης των Amir και Razuli στην επικείμενη δίκη.

Σχεδόν κάθε μέρα, τα άτομα που ζητούν προστασία ποινικοποιούνται για τη φυγή τους και καταδικάζονται αυθαίρετα σε μακρόχρονες ποινές φυλάκισης και βαριά πρόστιμα Προσφάτως ένας επιζών ενός ναυαγίου ποινικοποιήθηκε ακόμη και για το θάνατο του ίδιου του εξάχρονου γιου του, ο οποίος πέθανε όταν προσπάθησαν να περάσουν από την Τουρκία στην Ελλάδα (βλ. Free the Samos 2). Οι ύποπτοι, ή καλυτέρα, τα «θύματα» αυτής της άδικης νομοθεσίας, έχουν συνήθως περιορισμένη πρόσβαση σε νομική συνδρομή. Οι αποφάσεις συχνά εκδίδονται παρά την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων και την κακή ποιότητα της μετάφρασης. Στην Ελλάδα, ο μέσος όρος διάρκειας μια δίκης είναι μόνο περίπου 30 λεπτά, οδηγώντας έναν μέσο όρο ποινών 44 ετών και πρόστιμα άνω των 370.000 ευρώ. Σύμφωνα με επίσημους αριθμούς του ελληνικού υπουργείου Δικαιοσύνης, σχεδόν 2.000 άτομα βρίσκονται σήμερα στις ελληνικές φυλακές για αυτόν τον λόγο. Ωστόσο, η τύχη αυτών των ανθρώπων είναι σπάνια γνωστή. Συλλαμβάνονται αμέσως κατά την άφιξη τους, οι περισσότεροι από αυτούς είναι φυλακισμένοι και απαρατήρητοι, χωρίς να γίνονται γνωστά τα ονόματά τους και χωρίς πρόσβαση σε υποστήριξη από έξω.

• Απαιτούμε πλήρη έρευνα, δικαιοσύνη και την απελευθέρωση των Amir και Razuli, όπως καθώς και την απόσυρση όλων των κατηγοριών εναντίον τους!
• Απαιτούμε την απελευθέρωση όσων φυλακίστηκαν με την κατηγορία της «οδήγησης με βάρκα» και το τέλος της ποινικοποίησης των ανθρώπων που μετακινούνται.
• Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να σταματήσει την αυθαίρετη φυλάκιση προσφύγων και μεταναστών!

Επικοινωνία:

• Marion Bouchetel, Legal Centre Lesvos, marion@legalcentrelesvos.org, Phone: +30 697 761 9003
• Kim Schneider, You can’t evict Solidarity, cantevictsolidarity@riseup.net, Phone: +49 152 19255205

1^ Σε αυτό το διάστημα η σύζυγος του Amir γέννησε το δεύτερο παιδί τους. Μετά τη δίκη, ο Αmir συνάντησε το δύο μηνών μωρό του για πρώτη φορά και καθώς κράτησε το παιδί του για πρώτη φορά στην αγκαλιά του, η αστυνομία του φώναζε να δώσει το βρέφος πίσω στη μητέρα, προκαλώντας σε όλη την οικογένειά τρομερό πόνο.

2^ Τους τελευταίους μήνες, εμφανίστηκαν πολλές αναφορές που μαρτυρούν την παράνομη και σκληρή πρακτική της ελληνικής ακτοφυλακής να πραγματοποιεί βίαιες επαναπροωθήσεις, καταστρέφοντας τον κινητήρα των προσφυγικών σκαφών, αδρανοποιώντας τα σκάφη και στη συνέχεια αφήνοντας τους ανθρώπους στη μοίρα τους στη μέση της θάλασσας. Διαβάστε περισσότερα για αυτό στους New York Times, στη Deutsche Welle και στο Spiegel.